Που να φάω τα λεφτά μου

Διάβασα πρόσφατα μια αναφορά του αμερικανού γκουρού των επενδύσεων Dr. Marc Faber, στον επίλογο της οποίας έκανε τα παρακάτω σχόλια :

"Αν ξοδεύουμε τα χρήματά μας στο Wal-Mart, αυτά καταλήγουν στην Κίνα.

Αν τα ξοδέψουμε σε βενζίνη, πάνε στους Αραβες.

Αν αγοράσουμε pc, πάνε στην Ινδία.

Αν αγοράσουμε φρούτα και λαχανικά, πάνε στο Μεξικό, την Ονδούρα και τη Γουατεμάλα.

Αν αγοράσουμε καλό αυτοκίνητο, πάνε στη Γερμανία.

Τίποτε απ' αυτά δε βοηθάει την Αμερικανική Οικονομία. Ο μόνος τρόπος να κρατήσουμε τα λεφτά εντός συνόρων είναι να τα ξοδέψουμε σε πουτάνες και μπύρες, γιατί αυτά είναι τα μόνα προϊόντα πια, που παράγονται στις ΗΠΑ.
Εγώ κάνω ό,τι μπορώ...."

Στην Κύπρο όμως τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα:

- Αν ξοδεύουμε τα χρήματά μας στο Carrefour, αυτά καταλήγουν στους Γάλλους.

- Αν τα ξοδέψουμε σε βενζίνη, πάνε στους Αγγλο-Αμερικάνους, Ρώσσους και Καλαμαράδες (Esso, Lukoil, EKO).

- Αν αγοράσουμε τεχνολογικά προϊόντα, τα ευρώ μας πάνε στους Κινέζους.

- Αν αγοράσουμε φρούτα και λαχανικά, πάνε στους ψευδοαδερφούς μας τους Τουρκοκύπριους.

- Αν αγοράσουμε καλό αυτοκίνητο (καινούργιο), πάνε στη Γερμανία, ή (μεταχειρισμένο) στην Αγγλία, Ιαπωνία, το πολύ Σιγκαπούρη.

- Μιας και εμείς δεν παράγουμε ντόπιες πουτάνες (επαγγελματίες εννοώ. Έτσι;), τα λεφτά του αγοραίου έρωτα πάνε στην Ουκρανία, Μολδαβία ή Κίνα (ανάλογα με τις φιλανθρωπικές σας προτιμίσεις).

- Τον καφέ, που είναι το εθνικό μας χόμπυ, τον πληρώνουμε στους Αμερικάνους και γενικότερα σε άλλα διεθνή franchise(Starbucks, Beanery, Costa, Gloria) .

- Τα ρούχα μας τα πληρώνουμε στους Ιταλούς, Ισπανούς και Γαλλους (και κατ'επέκταση στους Κινέζους).

- Τα ποτά μας τα πληρώνουμε στους Ρώσσους και τους Βρετανούς (vodka & whiskey).

Τίποτε απ' αυτά δε βοηθάει την Κυπριακή Οικονομία. Ο μόνος τρόπος να κρατήσουμε τα λεφτά εντός συνόρων είναι να τα ξοδέψουμε στο φαΐ ...αλλά και αυτό θα μας το σερβίρει καμιά πολωνέζα ή ρουμάνα.

Τελικά τίποτε δεν μας σώζει.