6 Ιουλ 2009

Urban Legends της Κύπρου ΙΙ: Παγωτά της Καλλούς

Πριν από λίγες μέρες είχαμε συλλέξει και παρουσιασεί κάποιους σύγχρονους Κυπριακούς μύθους (urban legends). Συνεχίζουμε σήμερα με το δεύτερο μέρος, αφιερωμένο σε μια αμφιλεγόμενη μορφή των παιδικών μας χρόνων.



Αρχές της δεκαετίας του 80 κυκλοφορούσε έξω από τις αυλές των σχολείων τα πρωινά, αλλα και στις γειτονιές της Λευκωσίας τα απογεύματα του καλοκαιριού, ένα άσπρο αυτοκίνητο pick-up μονοκάμπινο. Οδηγός του ήταν μια μεσόκοπη γυναίκα γνωστή ως Καλλού, ενώ στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου κουβαλούσε ένα μεγάλο ψυγείο με παγωτά. Ένα μεγάφωνο-τελεβόας βούιζε καθώς περνούσε από την κάθε γειτονιά ειδοποιόντας τα παιδιά να τρέξουν με τον "τσιηφτέ" στο χέρι να αγοράσουν παγωτό στο χωνάκι.

Ίσως το ψυχρό ύφος της Καλλούς - που σπάνια χαμογελούσε ή έπιανε κουβέντα τα παιδιά, ίσως η ατημέλητη εμφάνιση και η βραχνή φωνή της, ίσως κάποιες προφάσεις των γονιών που ήθελαν να αποτρέψουν τα παιδιά από το να αγοράζουν παγωτό καθημερινά, δημιούργησαν πολλούς μύθους γύρω από το όνομα της ...cult παγωτάρισσας των παιδικών μας χρόνων:

α. Μια ιστορία έλεγε ότι κάποιο παιδί είχε βρει μέσα στο παγωτό που αγόρασε από την Καλλού ανθρώπινα δόντια.
β. Κάποια παιδιά ισχυρίζονταν ότι η Καλλού στην πραγματικότητα ήταν άντρας, ή ερμαφρόδιτη, ή transexual (με τις ελάχιστες παιδικές μου γνώσεις επί του θέματος ποτέ δεν κατάλαβα πραγματικά ποιό απ' όλα προσπαθούσαν να μου περιγράψουν οι ξερόλες συνομήλικοι μου).
γ. Μια άλλη εκδοχή έλεγε ότι η Καλλού ήταν αδερφή της ηθοποιού Δώρας Κακουράτου(!), και η αλήθεια είναι ότι η Καλλού θύμιζε κάτι από ...Μαλού.
δ. Μια ιστορία που κυκλοφόρησε ήταν ότι θεάθηκε η Καλλού σταματημένη σε φώτα τροχαίας. Μόλις άναψε το πράσινο φως, ο οδηγός του μπροστινού αυτοκινήτου αφηρημένος δεν έβαλε μπρος. Τα παιδικά κουτσουμπολιά έλεγαν ότι τότε η Καλλού άρχισε να ουρλιάζει και να βρίζει τον μπροστινό της οδηγό από τον τηλεβόα του αυτοκινήτου της προκαλώντας γέλιο σε όσους βρίσκονταν εκεί.

Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχουν άλλες τόσες ιστορίες για την Καλλού. Η ουσία είναι ότι όλοι εμείς, η μεταπολεμική γενιά της Λευκωσίας, μεγαλώσαμε τρώγωντας τα παγωτά της και ποτέ δεν πάθαμε κάτι. Κατ'ακρίβειαν τώρα που το καλοσκέφτομαι, πέρα από τις κακίες και τις διαδόσεις των παιδιών της εποχής, ποτέ κανένας δεν την είδε με τα μάτια του να κάνει κάτι που θα μπορούσε να βλάψει οποιονδήποτε. Τελικά ίσως να μην μάθαμε ποτέ ποιά πονεμένη ιστορία μπορεί να κουβαλούσε στο ψυγείο του μονοκάμπινου η Καλλού εκείνα τα πρώτα χρόνια της προσφυγιάς.

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

H Καλλού...τι μου θυμίζετε!!Συχνά-πυκνά έξω απ το Παγκύπριο Γυμνάσιο περίμενε το κουδούνι , για να μας σερβίρει! Απ τις γραφικές φιγούρες που πλέον στην πλήρη αστικοποιήση της ζωής μας σπανίζουν!
Αλλά και τι σχόλια μπορει να προκαλέσει η κάθε είδους διαφορεττκότητα!!
Όντως , δεν πάθαμε απολύτως τίποτα τρώγωντας το παγωτό της !!!

Ανώνυμος είπε...

Firestarter na ypothesw oti i katagwgi sou einai apo pallouriotissa - kaimakli? ksehases na anfereis kai tous omirikous kabgades pou eixe me ton antagwnisti tis Loizo...

Ανώνυμος είπε...

Μες τουτες τες μερες ρε κοπελλια να καμετε τζιαι ενα αρθρο με τους πελλους της Λεμεσου (Πανικος Τριανταφυλλιδης, Κιαζιμης, Αρκοντης, Μαχη, Βασιλισσα, Ζητας, Πατριδας. Να θυμηθουμε τζιαι τουτες τες εποχες. Αν κανενας που σας εν Λεμεσιανος?

bq είπε...

Ακόμα αντηχούν οι αγριοφωνάρες της Καλλούς σαν ηχώ στο πίσω μέρος του μυαλού. Θυμάμαι είχαμε βγάλει και τραγούδι (όπως και για άλλα πολλά πράγματα άλλωστε) στο οποίο απάντηση είχαμε το βρισίδι της!
Τα διαλείμματα στο δημοτικό απλά δεν ήταν τα ίδια χωρίς την Καλλού...και την γλυκιά αγωνία του 'ποιός θα είναι ο επόμενος που θα βρει το δόντι'!
Ωραίες αναμνήσεις! :)

Triolouin είπε...

Συγνώμη που θα καταρρήψω τον μύθο της Καλλούς, αλλά ήταν κοπέλλι! Ήταν γειτόνισσά μου όταν ήμουν μιτσιά τζιαι επήα σπίτι της πολλές φορές, τζιαι η κόρη της η κυρία Παντελίτσα εν χρυσός άνθρωπος. Η αλήθκεια ήταν πως άμα είσαι μιτσής θωρείς τα ούλλα διαφορετικά. Εγώ με τον αρφό μου μόλις εμετακομήσαμεν τότε Παλλουρκώτισσα εφοούμασταν την τζιαι ελαλούσαμεν πως έσιει μύξες μέσα στα παγωτά της. Ώσπου μας ετζιέρασεν μιαν φορά με ΕΤΣΙ χαμόγελο τζιαι εσκάσαμεν!

Ανώνυμος είπε...

Aksexastes epoxes...kai h Kallou den htan mono ths Pallouriotisas htan olhs ths leykwsias!!!!Ax, ti mou thimisate twra!!!!

Ανώνυμος είπε...

αυτά να τα θυμόμαστε που και που, από που ερχόμαστε, γιατί σαν λευκωσιάτες έχουμε παραψωνιστεί!!!! και το μεταδίδουμε και στα παιδιά μας!!!

Indiana Ioannou είπε...

παγωτα της καλλους, σαντουιτς του γιαπανα, η αληθεια ειναι οτι αν εσυνεχιζαμε να τρωμε τουντα πραματα, το εμβολιο για τη γριππη των χοιρων θα ανακαλυπτετουν στην κυπρο που τα αντισωματα των κυπραιων. tamiflu τζιαι πελλαρες...

Ανώνυμος είπε...

δεκαετια του 80, παγκυπριο γυμνασιο...παγωτα καλλους, σαντουιτς του πετρου...οχι ακριβως με σφραγιδα ISO αλλα τα τρωγαμε και ποτε δεν αρρωστουσαμε (εκτος απο τις φορες που ψαχναμε δικαιολογιες για να παμε να παιξουμε αρχαια βιντεο γκεημς στο πικαντιλλυ!!! (αν ειχαμε και γυμναστικη στον προμαχωνα πηγαιναμε με παπουτσια SEPO!!! :) αξεχαστες εποχες...δημητρης τοκ.