ΟΚ δέχομαι ότι έχουν χιούμορ οι "Ράδιο Αρβύλα" και ο Λαζόπουλος. Λένε αρκετές έξυπνες ατάκες και είναι ειδικοί στο περιπαίξιμον. Ιδιαίτερα όταν το ασκούν σε άτομα που το αξίζουν, γίνονται ακόμα πιο συμπαθείς στο κοινό.
Όμως να ειρωνεύονται τους ελάχιστους Ελλαδίτες που ξέρουν να προφέρουν κάποιους ήχους που δεν συνηθίζονται στην Ελλάδα (π.χ. "Ch", "Sh", "G", "J", κλπ) και να προσπαθούν να επιβάλουν την "καλαμαρίστικη" προφορά παντού, είναι άστοχο και κάνει τον κόσμο στην Ελλάδα να φοβάται να προφέρει σωστά τις ξένες γλώσσες.
Όμως να ειρωνεύονται τους ελάχιστους Ελλαδίτες που ξέρουν να προφέρουν κάποιους ήχους που δεν συνηθίζονται στην Ελλάδα (π.χ. "Ch", "Sh", "G", "J", κλπ) και να προσπαθούν να επιβάλουν την "καλαμαρίστικη" προφορά παντού, είναι άστοχο και κάνει τον κόσμο στην Ελλάδα να φοβάται να προφέρει σωστά τις ξένες γλώσσες.
10 σχόλια:
Eshεις δίκιο. Εν έχουν υπόθεση. Τζι εγώ υπέφερα πολλά στην Ελλάδα όταν εσπούδαζα με τούτο το θέμα.
σωστός.
(βέβαια ο πρώτος με το μάστερ σεφ, εφαίνετουν σαμπώς τζιαι καταβάλλει ιδιαίτερη προσπάθεια να το πει, ακούετουν παραπάνω σαν μάααστριχτ σεφ)
εμένα εκνευρίζει με τζιαι που κυπραίοι προφέρουν τα αγγλικά "καλαμαριστά".
Συμφωνώ με ούλλα εχτός το "σόκ" τζιαι τες "πιτζαμες" της Ντόρας γιατι εν λέξεις που υπάρχουν στα ελληνικά τζιαι μπόρεις να πείς με την φωνόλογιά των ελληνικών.
καλά και αυτοί είναι λόγοι να εκνευρίζεστε? ε ρε κόμπλεξ που μας διακατέχει τους κυπραίους!!!! κάνουν χιούμορ, και επειδή το βλέπουν ως παράξενο το διακωμοδίζουν, αλλά οι κυπραίοι απέχουν έτη φωτός από το χιούμορ και τη σάτιρα, και το βλέπουμε είτε στην κριτική που γίνεται στις πατάτες είτε όταν μόλις ένας καλαμαράς πάει να μας σατηρίσει λίγο και εμείς αντί να γελάσουμε νευριάζουμε!!!
Υπάρχουν δυο προσεγγίσεις στο θέμα.
Η μια λαλεί ότι οι ξένες λέξεις σε μια γλώσσα προσαρμόζουνται στην φωνολογίαν της γλώσσας που τις δέχεται, αφού δεν μπορείς να προφέρεις τους ξένους ήχους τζιαι να γίνεις κατανοητός σε ούλλους. Δηλαδή θα έλεγες ποτέ /asɑ̃sœʁ/ (ΑΣ-Α(ρινικό)-Σ-Ε(στρογγυλεμένο)-Ρ(λαρυγγικό)) αντί ασανσέρ /asanser/ στα ελληνικά;
Ή το Παρίσι, Παʁί; Ήχοι ανύπαρκτη στην ελληνικήν γλώσσα, ακόμα τζιαι στις διαλέκτους.
Οπότε τζιαι το σοκ τζιαι οι πιτζάμες τζιαι σεφ θα αποκτήσουν ελληνικούς ήχους σε ελληνικό λόγο τζιαι η χρήση των αυθεντικών ή αυτών που νομίζουμεν αυθεντικών προφορών (γιατί η Μπακογιάννη βάλλει ήχους αδιακρίτως) γίνεται για λόγους στάτους (δηλαδή καθαρά κοινωνικούς). Γιαυτόν τζιαι σατιρίζεται. Σε ορισμένες περιπτώσεις κάμνεις την λέξην αγνώριστη για τους ομιλητές της γλώσσας σου. Θυμούμαι παλιά εμίλουν με κάτι γιαπωνέζους, τζιαι επρόφερα την λέξη player όπως στα αγγλίκά, δλδ πάνω κάτω σαν /pleIər/ τζιαι δεν την εκαταλάβαν, παρόλον που εν κοινή δάνεια λέξη στα γιαπωνέζικα. Όταν τους είπα /pure:ja:/ (πουρέεγιαα) τζιαι μόνον εκαταλάβαν.
Εννοείται ότι αν μιλάς στην γλώσσαν Χ, ακολουθείς την φωνολογίαν της.
Υπάρχει βέβαια τζιαι η άποψη που λαλεί προσπαθούμεν να μιμηθούμεν ότι μπόρουμε τζιαι εξελληνίζουμεν τα άλλα. Το πόσον τούτον κάμνει την επικοινωνία πιο εύκολην, θα φανεί στην χρήση.
nomiza oti exete ligo xioumor alla eisaste AXAPARI
όσα δεν φτάνει η αλεπού τα περιπαίζει... αφού δεν γυρίζει η γλώσσα τους να τα πουν οι ίδιοι, ειρωνεύκουνται τζιείνους που μπορούν να τα πουν. ζαττίν μόνο να περιπαίζουν εν καλοί, τζαι εν θωρούν τα χάλια τους οι καλαμαράδες... όσα επάθαν εν που την κκελλέν τους
Στην Κύπρο που τα γυρίζει η γλώσσα μας ομως, αμαν μιλήσει κάποιος με εγγλέζικη προφορά εν πολλά πιθανόν να δικλίσουν ούλλοι πάνω του με την απορία "πού νομίζεις οτι είσαι μαλάκα"
πχ αν πεί γουόττα αντι γότtερ (water)
εν το ίδιο πράμα...
Έλατο Χελιδόνι
Έλατο-Χελιδόνι μέιd ə gουd πόιnt άctuαλι.
Τα "κυπριακά αγγλικά" αν εξαιρέσουμε το sh τζιαι το zh είναι το ίδιον ισοπεδωμένα με την καλαμαρίστικη προφορά. Αμφιβάλλω ότι κάποιος στα κυπριακά κάμνει διάκριση μεταξύ των 10+ φωνηέντων της αγγλικής γλώσσας.
Σατιρα έκανε ο Χάρρυ Κλυν. Οι υπόλοιποι είναι οι πλείστοι ΄βαλτοί καραγκιόζηδες, ακριβοπληρωμένοι "φιλολαϊστές" που κατευνάζουν την οργή με το να την εκτονώνουν σε χάχανα , τραγούδια και χειροκροτήματα. Μέρος του καεστημένου δηλαδή (μισό λεπτό να χαμογελάσω στη κάμερα που περνά που πάνω μου) που μας επιβάλλει τι είναι το αππορριπτέο με έμμεσο τρόπο. Λένε και καμιά αλήθεια μέσα-μέσα για να ξεγελούν και σχαλαμαρίζουν ασύστολα μέχρι να γίνουν γραφικοί και να τους τα συγχωράμε όλα. πετγιουολνό γοταμήν..
Δημοσίευση σχολίου