Όπως είναι γνωστό οι τιμές των εισητηρίων στα ποδοσφαιρικά γήπεδα είναι πλέον φιλελευθεροποιημένες. Ο ΚΟΑ και η ΚΟΠ είχαν θέσει σαν ανώτατη τιμή των εισητηρίων για πρώτους δύο γύρους του πρωταθλήματος τα 11 ευρώ, ενώ για τον τρίτο γύρο η τιμή μετατράπηκε αιφνιδίως σε 20 ευρώ (για τον 1ο group το οποίο αφορά και την πλειοψηφεία των ποδοσφαιρόφιλων της Κύπρου). Τα σωματεία του 1ου group εκμεταλευόμενα την "φιλελευθεροποίηση" αυτή, καθόρισαν τις τιμές των εισητηρίων σε όλους τους αγώνες τους στο ανώτατο επιτρεπτό όριο. Πέραν του ότι οι τιμές είναι πολύ ψηλές (ειδικά για τον 3ο γύρο) για το θέαμα που βλέπουμε, προκύπτουν και άλλα ζητήματα.
Eίναι παραδεχτό από όλους στον κόσμο του ποδοσφαίρου ότι ο τίτλος του πρωταθλητή έχει ουσιαστικά κριθεί με το τέλος του 2ου γύρου. Η διαφορά μεταξύ της πρώτης Ανόρθωσης και των υπολοίπων ομάδων είναι τόσο μεγάλη που είναι σχεδόν αδύνατο να αναχαιτισθεί η Κυρία, ούτε καν από τον δεύτερο στη βαθμολογία Αποέλ. Έτσι λοιπόν το ενδιαφέρον στο group είναι ήδη μειωμένο και δεν δικαιολογείται καμιά αύξηση στην τιμή του εισητηρίου. Το μόνο θέμα που εκκρεμεί πλέον στον 3ο γύρο είναι η κατάκτηση της 2ης θέσης που οδηγεί στην Ευρώπη.
Επίσης είναι γνωστό ότι η Κύπρος είναι από τις λίγες χώρες στην Ευρώπη που οι τιμές των εισητηρίων είναι παντού και πάντοτε οι ίδιες με μόνη εξαίρεση τα κανονικά από τα μαθητικά / παιδικά στα οποία όμως η αναλογία είναι περίπου 80-20. Στους αγώνες του Κυπριακού Πρωταθλήματος δεν έχει καμιά σημασία αν κάθεσαι στο κέντρο του γηπέδου ή στη γωνιά του πετάλλου, αν ο αγώνας είναι μεταξύ Άνω και Κάτω Αρόδες ή ντέρμπι Αποέλ - Ανόρθωσης, αν το παιχνίδι παίζεται στο ΓΣΠ, στο αχούρι του Μακαρείου ή στο Χάνι του Πάντζιαρου. Αυτή η ισοπεδωτική - κομμουνιστική φιλελευθεροποίηση είναι κάτι σαν τα ελαστικά "All Weather" ή σαν την Coca Cola που πάει με όλα...
Είναι παράλογο να πληρώνεις το ίδιο για να κάθεσε στην καρέκλα του ΓΣΠ ή του Παπαδόπουλος που σου προσφέρουν κάποια άνεση, ασφάλεια, καλή ορατότητα, κλπ και να δίνεις τα ίδια για τις τσιμεντένιες κερκίδες του Τάσος Μάρκου στο Παραλίμνι, για το Μακάρειο που δεν πληρεί βασικούς κανόνες υγιεινής, για το Γ.Σ.Ζ. που χρειάζεσαι κυάλια για να αναγνωρίσεις τους παίχτες, για το Τσίρειο που δεν φτάνει που βρίσκεσαι 30-40 μέτρα από τον αγωνιστικό χώρο έχεις μπροστά σου αυτές τις μεταλλικές δοκούς της δεκαετίας του 80.
Τι ΓΣΠ, τι Μακάρειο, γήπεδο το ένα και γήπεδο το άλλο.
Στον αγώνα Ομόνοια-Αποέλ κόπηκαν μόνο 11,300 εισητήρια που είναι ίσως τα λιγότερα σε αγώνες μεταξύ των δύο ομάδων τα τελευταία είκοσι χρόνια, κάτι που οφείλεται στην τιμή του εισητηρίου και στο μειωμένο ενδιαφέρον για το 1ο group.
Επίσης στον αγώνα Ένωση-Πέγεια κόπηκαν 75 εισητήρια, στο Άρης-Αλκή 250, στο Εθνικός-Απόλλων 157, στο ΑΕΛ-Δόξα 2000 και στο ΑΕΚ-Ανόρθωση 3,800.
Απαισιόδοξα είναι τα μηνύματα όσον αφορά τα περιθώρια συνεργασίας με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας. Όπως καταδεικνύουν και τα αποτελέσματα της τελευταίας δημοσκόπησης της Φουκούς, στο ερώτημα: "Τι θα συμβεί αν ανοίξει το οδόφραγμα της Οδού Λήδρας;", οι περισσότεροι επισκέπτες του blog (29%) εξέφρασαν την ανησυχία ότι "θα έρχονται πιο εύκολα οι λαθρομετανάστες" από τα κατεχόμενα στις ελεύθερες περιοχές.
Από την άλλη, ένα σεβαστό ποσοστό (25%) πιστεύει ότι "θα βελτιωθούν οι σχέσεις μας με τους Τουρκοκύπριους", ενώ αντίθετη άποψή - ότι δηλαδή "θα δημιουργηθούν περισσότερα προβλήματα μεταξύ των κοινοτήτων" είχε ποσοστό 17%.
Οι υπόλοιποι επισκέπτες εφράστηκαν θετικά σε θέματα που αφορούν το εμπόριο, τη διασκέδαση, το κουμάρι και την πορνεία:
- Θα έχουμε πιο φθηνές καλλιτέχνιδες: 14%
- Θα έχουμε καλύτερη πρόσβαση στα καζίνο: 7%
- Θα βελτιωθεί το εμπόριο στην οδό Λήδρας: 4%
- Θα μπορούμε να αγοράζουμε φθηνά προϊόντα: 1%
(Στη δημοσκόπηση ψήφισαν 124 επισκέπτες)
Πάντως, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, φαίνεται ότι τα εμπόδια που είχαν πρόκυψει στο θέμα της διάνοιξης του οδοφράγματος, έχουν αρχίσει να ξεπερνιούνται και οι διεργασίες είναι πιθανόν να ολοκληρωθούν εντός της ερχόμενης βδομάδας.
- Πολλά Ληγμένα Μεζεδάκια σας σερβίραμε τώρα τελευταία - Ελπίζουμε να μην σας πείραξαν στο στομάχι - Τα πιο πολλά πάντως ήταν νηστίσιμα - Επιστρέφουμε δριμύτεροι με τα παραδοσιακά μας φρέσκα αλλά και βαρυστόμαχα μεζεδάκια - Επέστρεψε και ο Τάσσος από τις διακοπές του στο Dubai και το Παρίσι - Κάποιοι είπαν ότι ακόμα δεν ξεπέρασε την ήττα του πρώτου γύρου - Εμένα πάντως μου φάνηκε ανανεωμένος με γυαλλισμένη βουκκούα - Έγινε επιτέλους και η συνάντηση Χριστόφια - Ταλάτ - Δεν έκαναν δηλώσεις επί της ουσίας - Μόνο επί του καφέ... - Ο Χριστόφιας δήλωσε ότι τον ήπιαν "μέτριο" - ...και μάλλον ξανα-ζεσταμένο (βλέπε Συμφωνία της 8ης Ιουλίου) - Οι πληροφορίες μας λένε ότι ο Πρόεδρος τον παράγγειλε γλυκύ, αλλά τελικά του βγήκε πικρός... - Για τον "coffee" Anan πάντως απέφυγαν επιμελώς να μας μίλησαν - Αυτός κι αν ήταν πικρός... - Στα "θετικά" κρατάμε την απόφαση (επιτέλους) για "άνοιγμα" του οδοφράγματος της οδού Λήδρας (άλλως Μακρύδρομος) - Η Μαύρου αισιοδοξεί ότι το μαυρογέριμο το οδόφραγμα θα ανοίξει εντός 10 ημερών περίπου - Το μόνο που απομένει λέει, είναι η ολοκλήρωση των έργων υποδομής - Δηλαδή: η αποναρκωθέτηση της περιοχής, το στήσιμο των φυλακίων της αστυνομίας και της ψευδο-αστυνομίας, το γραφείο ελέγχου ταυτοτήτων/διαβατηρίων, το τελωνείο, και οι ταμπέλες - Κάτι σαν τα σύνορα Ελλάδας - Τουρκίας δηλαδή.... - Έτσι για να μην ξεχνιώμαστε ...το Κυπριακό ακόμα δεν λύθηκε - Φαντάζομαι θα τοποθετηθεί και πινακίδα που θα μας καλωσορίζει στην "Τουρκική Δημοκρατία της Β. Κύπρου" - Επίσης φαντάζομαι ότι η ταμπέλα με το όνομα του δρόμου στην άλλη πλευρά θα εξακολουθεί να γράφει "Girne Caddesi" - Πάντως οι "αδερφοί" μας ήδη κάμνουν μας κούτζια... - Περιμένουν πρώτα το ΟΚ του Μπουγιούκανιτ - ΑΝ δοθεί ποτέ... - Ανεξάρτητα αν το οδόφραγμα "ανοίξει"΄ή όχι, προαισθάνομαι ότι η πορείαγια την οριστική συμφωνία επίλυσης του Κυπριακού θα είναι ένας ...Μακρύδρομος - Μόνο όταν δω με τα μάτια μου ανθρώπους να περνούν από τη μια πλευρά της Λήδρας στην άλλη θα το πιστέψω - Είναι ακόμα νωπές οι μνήμες της πολυδιαφημισμένης κατεδάφισης του "τοίχους της Λήδρας" από τον Τάσσο, που τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν μια τρύπα στο νερό - Σόρρυ! ...στο νεράκι ήθελα να πω! - Αλήθεια, πως θα τα βγάλουμε πέρα αυτό το καλοκαίρι χωρίς νερό; - Οι μονάδες αφαλάτωσης είναι ανεπαρκείς για τις ανάγκες μας - Η υποδομή για εισαγωγή νερού από το εξωτερικό δεν υπάρχει - Θα έχουμε νερό μόνο για 8 ώρες κάθε 48ωρο... - Άραγε θα μας επιχορηγούν για να μένουμε άλουτοι; - ή μήπως θα μας στείλουν δωρεάν διακοπές σε χώρες με νερό; - Δεν μας έφτανε η λειψυδρία, πλάκωσε και η σκόνη της Σαχάρας - Εισπνέουμε σκόνη και εκπνέουμε λάσπη (γιάξ) - Ο Κυριάκος Θεοφίλου καθημερινά μας τάζει ότι θα υποχωρήσει η σκόνη, αλλα δεν... - Σε λίγο θα κυκλοφορούμε με μάσκες οξυγόνου - Η φύση μας εκδικείται για τα κακά που της κάνουμε - Η ΚΟΠ όμως, γιατί μας εκδικείται; - Τίποτε δεν της κάναμε! Μάλλον αυτή μας έκανε... - 20 ευρώ για τους αγώνες του 3ου γύρου; Eshέξιξι! - Τουλάχιστον αν είχαμε αγωνία για τον πρωταθλητή να πω "στ' ανάθθεμα".... - Ένα μποϋκοτάζ το τράβά ο οργανισμός τους - ...η Ομοσπονδία τους ήθελα να πω - Ποιοί νομίζουν ότι έγιναν; Bundesliga, Premiership ή έστω "Σουπερλίγκα" της Ελλάδας; - Τώρα που είπα Ελλάδα... Ελπίζω να περάσατε καλά την Εθνική (και θρησκευτική) επέτειο της 25ης Μαρτίου! - Οι μισοί κυπραίοι πάντως τήρησαν το έθιμο: Πήγαν να γιορτάσουν την Ελληνική ανεξαρτησία στη μητέρα πατρίδα - Μερικοί είναι ακόμα εκεί - Σκοπεύουν να γιορτάσουν και τον αγώνα της ΕΟΚΑ για Ένωση - ...στην Ερμού, το Κολωνάκι, τη Γλυφάδα... - Ευτυχώς που έκοψε ο νους του Καραϊσκάκή, του Κολοκοτρώνη, του Διάκου, του Αυξεντίου, του Παλληκαρίδη και κάποιων άλλων "τρελών" να πολεμήσουν για να μπορούμε εμείς σήμερα να πηγαίνουμε 3ήμερα και 4ήμερα στον Πλούταρχο, τη Ζίνα και το Τσαλίκη - Καλό υπόλοιπο της βδομάδας
Επανερχόμαστε στα Ληγμένα Μεζεδάκια με αναμνήσεις από τα σχολικά μας χρόνια
Θυμούμε...
(τα πρώτα χρόνια στο σχολείο):
- πηγαίναμε σχολείο και το Σάββατο - οι δασκάλοι έδιναν πάτσους μέσα μέσα - τετράδια του δημοτικού που έγραφαν Δεν Ξεχνώ - το μάθημα της Πατριδογνωσίας - το διευθυντήριο - τις τουαλέτες που ήταν τρύπες - τις σχολικές γιορτές - τη χορωδία και ορχήστρα του σχολείου όπου οι περισσότεροι επαίζαν φλογέρα, μερικοί μαντολίνο, 1 κορίτσι έκανε μαθήματα πιάνου έπαιζε ξυλόφωνο (ή μεταλλόφωνο) και 2-3 αγόρια έπαιζαν κιθάρα - Τις Δραστηριότητες της Δευτέρας - Τα έγχρωμα αυτοκόλλητα-αστεράκια που μας έβαζε στο τετράδιο η δασκάλα - Το ταμιευτήριο κάθε Δευτέρα πρωϊ - το γαλάζιο βιβλιαράκι του ταμιευτηρίου που έγραφε στο πίσω μερος "Φασούλι Φασούλι Γεμίζει το Σακκούλι" - τα παρατσούκλια που δίναμε στον κάθε δάσκαλο - τα φυλλάδια που ήταν τυπωμένα στον πολυγράφο - πηγαίναμε ιδιαίτερα μόνο Αγγλικά
(τα παιχνίδια):
- Παίζαμε μάππα στα χωράφια και βάζαμε πέτρες για να σχηματίσουμε τις πόρτες - Τον μακκοπόρταρη - τα λαστιχένια παπούσια της μάππας Sepo (μαυρόασπρα ή μαυροκίτρινα) - που φορούσαμε τα εξάσταππα Patrick στο σχολείο - τις φόρμες του Χαλκούση - τα κυπριακά αθλητικά παπούτσια Alysida - τις μάππες Tango - το 1988 που πήρε η Λάρισα το πρωτάθλημα στην Ελλάδα, και όλοι στη γειτονιά έγιναν Λαρισαίοι και έγραψαν με μαρκαδόρο στις φανέλλας τα ονόματα παικτών όπως Καραπιάλης, Βαλαώρας, Βουτηρίτσας, Πλίτσης… - Παίζαμε επίσης ππιριλιά, χωστό, πατητό, κάμηλο και μήλο - τα κορίτσια επαίζαν βασιλέα και σχοινάκι (ή λάστιχο) - Χωριζόμασταν σε ομάδες και πολεμούσαμε με τα ξύλινα σπαθιά, τα τόξα από καλάμι και κλωστή - Τα ηλεκτρονικά ρολόγια Casio με υπολογιστική - Τα ποδήλατα Chopper, BMX, Ralleigh, Kuwahara - Τα πατίνια roller skates - τα παιδικά πάρτυ στην πίστα Αρένα στην Μακεδονίττισα - τα πάρτυ γενεθλίων που καλούσαμε μόνο αγόρια για να παίζουμε μάππα - Τις συλλογές με αυτοκόλλητα Panini, και Νικολαϊδη - Το Subbuteo, τα Κάστρα & Πολιορκητές, τη σειρά He-Man Skeleton, τα Playmobil, τα Lego - τα αυτοκινητάκια Matchbox - τις πλαστικές κούκλες Barbie και Cindy για τα κορίτσια - την πάνινη κούκλα Παταπούφα με μαλλί σαν αφάνα - πηγαίναμε στα λούνα παρκ να παίξουμε μηχανούες - με ένα "τσιηφτέ" παίζαμε Pacman, Wonderboy, Outrun, Bubbles, Shogun, 1942, Tetris, Olympic Games, φλίππερ ή ποδοσφαιράκι - τις πρώτες κονσόλες ηλεκτρονικών παιγνιδιών Atari - τα πρώτα handheld video games της Nintendo που έπαιζαν μόνο ένα παιχνίδι (Donkey Kong, Mario Bros κλπ)
(έξω από την τάξη):
- τις βρύσες στην αυλή του σχολείου που έσταζαν συνεχώς - τις μέλισσες που κάθονταν πάνω στις βρύσες - πάντα υπήρχε κάποιος που πιπιλούσε μια βρύση και όλοι οι υπόλοιποι απέφευγαν να πιουν από αυτή - πάνω από την αυλή του σχολείου περνούσαν συχνά αεροπλάνα σε χαμηλό ύψος και κοιτάζαμε τις γραμμές που αφήναν στον ουρανό - όταν περνούσε ελικόπτερο πάνω από την αυλή του σχολείου φωνάζαν όλοι ρυθμικά "Α-ΛΙ-ΚΟΠΤΕΡΟΝ, Α-ΛΙ-ΚΟΠΤΕΡΟΝ" δείχνοντας τον ουρανό... - πάντα υπήρχε περίπτερο απέναντι από το σχολείο - την καντίνα του σχολείου - πληρώναμε με σελίνια (μιλς) και με ένα πεντασέλινο περνούσαμε άνετα 2 μέρες - και αργότερα με σελίνια (...σεντς) - τις αφροζούες, τις τύχες - τα πακοτίνια, δρακουλίνια, πιτσίνια, pizza και τα τσίπιτος του Λαϊκού - τις γκοφρέτες Choco Prince Ντεπεκιελέρ της LU - όταν είχαμε γενέθλια παίρναμε σοκολάτες Chikita ή Melita για να κεράσουμε - τις γκοφρέτες Κουκου-Ρούκου που είχαν μέσα αυτοκόλλητα με cartoons - τις πίσσες που είχαν μέσα tattoo που κολλούσαν με νερό - τις αφροζούες, τύχες, chipitos του Λαϊκού Καφεκοπτείου, κυπριακές σοκολάτες Today από τερατσόμελο - τα αναψυκτικά της εποχής Πορτοκαλάδα 'Αλφα, Mirinda - τα κυπριακά Lex και PiP Cola (μέσα στο παράξενο ττενεκκούι) - τη 7UP με τον Fido Dido - τα ττενεκούθκια με το δακτυλίδι που έβγαινε (έγραφε πάνω να ρίξεις το δακτυλίδι μέσα στο ττενεκκούι όταν τελειώσεις, αλλά η αυλή του σχολείου ήταν γεμάτη αλουμινένια δακτυλίδια) - τις μπουκάλες των αναψυκτικών που έπαιρνες ένα σελίνι πίσω για να επιστρέψεις την μπουκάλα - τα συνθήματα: "αγόρια αγόρια είμαστε κανόνια και εσείς τα παλιοκόριτσα είστε μακαρόνια", "1, 2, 3, η κκελλέ σου παταρία", "3, 4, 5, να σε βάλω πας το σέντε" - τα καθημερινά "μάλλω για πάντα" και μετά από λίγα λεπτά "μερώναμέ" - τους αγώνες μπάσκετ και ποδοσφαίρου με άλλα σχολεία που εφωνάζαμε "Boom Bam Boom, σήμερα κτυπούν, οι γίγαντες του τρίτου δημοτικού" - που ήρτεν ο Παπανδρεόυ στην Κύπρο μας επήραν να τον υποδεκτούμε και μας εδώκαν σημαιούες του Πασόκ με τον πράσινο ήλιο - όταν χτυπούσε κάποιος και έτρεχε "γαίμαν" μαζεύονταν γύρω του όλοι οι μαθητές του σχολείου για να δουν - τα πάρτυ που χορεύαμε μόνο τα παπάκια και αργότερα τα στρουμφάκια - τους πλανόδιους παγωτάρηδες με τα van που έπαιζαν σπαστική μουσική στη διαπασών - την Καλλού με το διπλοκάμπινο και τους urban ledends της εποχής ότι στην πραγματικότητα είναι άντρας… - τα έτοιμα παγωτά Regis, τρίγωνο, πλάκα, αγρινό - τις πρώτες εξόδους σε Big Boy, Fat Boy, Bowling - τα σαντουϊτς του Γιαπανά - Τα Luna Park στο Μοναστηράκι και στο Τίβολι με τις πίστες Go Karts - Το Δρακουμέλ κσι το Λούνα Παρκ της Ακρόπολης
(στην εφηβεία):
- τα πρώτα μας computer Commodore 64, Amiga, Spectrum, Amstrad - τα casette drives (πριν από τις δισκέττες) - τα πρώτα PC Compatible με Floppy Disk 5 1/4 inches Double Side - Double Density και αργότερα τους 3.5 inches High Density - τα πρώτα computer games Olympic Games by Konami, Arkanoid, Tetris (original), Monkey Island - τα "εντυπωσιακά" adventure games της εποχής Leisure Suit Larry 1, 2, και 3, King's Quest, Space Quest της Sierra-On-Line- τα καταστήματα για computer games MicroMania και το παλιό MegaLand (πουλούσε και copies παιχνιδιών) - όποιος κάπνιζε τσιγάρο ήταν αλήτης - κάναμε σκασιαρχείο για να πάμε picadilly να παιξουμε μηχανούες και μπιλιάρδο - αγοράζαμε κασσέτες με τραγούδια - τους δίσκους από βινύλιο και τα pick up - τα πάρτυ που εχορεύαμεν disco και στο τελός επαίζαν και slow για όσους δεν αντρέπουνταν - παίζαμε μπουκάλα - την εκδρομή στην Ελλάδα - τις μοτιφαρισμένες Landie, Chaly και Chapy - τις δισκοθήκες της εποχής - Την Αmanda's, την Galaxy, την Atlantic που μετά έγινε Spectrum, την Africana, -Την Carribean και τη Malibu στη Λεμεσό, την Iguana, τη Cloud 9 και τη Stringfellows στη Λάρνακα, την Clarian Disco στην Κακοπετριά, την Cherry Valley στον Πεδουλά - Τα πρώτα face control στις Σκιές και την Versus - το Αντωνάκης Bar που έγινε Θέατρο Club και μετά Cyber Cafe - τον Δημήτρη Φανή που τραγουδούσε στις Αντιθέσεις και μετά πήγε στην Ελλoπία μαζί με τον Μακρή
Ευχαριστούμε το περιοδικό "TV-Mania" ( στήλη BlogMania), την Εφημερίδα "ΠΕΣΤΑ" και το ραδιοσταθμό "Κλικ FM" για την αναμετάδοση και αναδημοσίευση αποσπασμάτων από τα Ληγμένα Τηλεοπτικά Μεζεδάκια κάνοντας αναφορά στην πηγή. Ο "Τηλεθεατής" του ΔΙΑ τα δημοσίευσε χωρίς αναφορά στη Φουκού, λέγοντας ότι τους τα έστειλε Κάπου, Κάποιος, Κάποτε με e-mail. (Κάτι μου θυμίζει αυτή η δικαιολογία) Υ.Γ. Τώρα θυμήθηκα και την παιδική τηλεοπτική σειρά - κουκλοθέατρο "Κάπου, Κάπως, Κάποτε" !
Αύριο 22 Μαρτίου, είναι η Παγκόσμια Μέρα Νερού. Οι κλιματολογικές συνθήκες τα τελευταία χρόνια αλλάζουν ραγδαία με απρόβλεπτες συνέπειες, γι'αυτό είναι καλύτερα να προσέχουμε...
Σύμφωνα με δηλώσεις του "νέου" επίτροπου προεδρίας κ. Γιώργου Ιακώβου, την Παρασκευή 21 Μαρτίου, στην επικείμενη συνάντηση του προέδρου Δημήτρη Χριστόφια με τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, αναμένεται ότι θα συμφωνηθούν και οι τελευταίες λεπτομέρειες για το άνοιγμα του οδοφράγματος στην οδό Λήδρας.
Το άνοιγμα του οδοφράγματος αναμενεται ότι θα φέρει πολλές εξελίξεις στον τόπο μας, κυρίως θετικές, που θα βοηθήσουν αφάνταστα τις προσπάθειες για συμφιλίωση των δύο κοινοτήτων. Πιο κάτω απαριθμούμε μόνο μερικές από αυτές:
- η Ε.Φ. θα έχει μια σκοπιά λιγότερη
- θα έχουμε ευκολότερη πρόσβαση στα καζίνο (το καζίνο του Saray Hotel απέχει μόνο μερικά λεπτά από το οδόφραγμα)
- θα αγοράζουμε πιο φθηνά Lacoste, Ralph Lauren, Louis Vuitton, Tommy Hilfiger, Armani, Burberry's και άλλες μάρκες μαϊμού
- θα πουλά περισσότερα παγωτά ο Ηράκλης
- θα πληθύνουν οι τουρκοκύπριοι υπάλληλοι του Σιακόλα
- θα βλέπουμε περισσότερες ταμπέλες στα τούρκικα
- θα συναντιούνται πιο συχνά οι επαναπροσεγγιστές
- θα αυξηθούν οι inter-racial ερωτικές σχέσεις
- θα ξαναγεμίσει η Θύρα 9
- οι βόλτες στην οδό Λήδρας θα γίνουν μεγαλύτερες και πιο κουραστικές
- θα λιγοστέψουν τα "αξιοθέατα" της Λευκωσίας (αν ο Ττόμης μετακίνησει και τον Μακάριο από την Αρχιεπισκοπή, θα μας μείνει μονο το The Mall για να δείχνουμε στους ξένους)
- θα πήγαινουμε πιο εύκολα να αγοράζουμε shish kofte
- θα αποκτήσει μια σκοπιά περισσότερη η Αστυνομία
- θα διεισδύσουν πιο εύκολα στο παζάρι οι τούρκικες λίρες που μοιάζουν με ευρώ
- θα αυξηθούν οι περιτομές
- θα αυξηθεί η κίνηση τουριστών προς τα κατεχόμενα
- θα αυξηθεί η κίνηση παράνομων αλλοδαπών προς τις ελεύθερες περιοχές, έτσι θα χαμηλώσει ο μέσος μισθός των παράνομων εργατών
- όταν έχουμε νηστείες, θα μπορούμε να τρώμε στην άλλη πλευρά χωρίς να μας πάρουν χαμπάρι οι "δικοί" μας
- όταν είναι ραμαζάνι, θα μπορούν να έρχονται τα μουσουλμανάκια να κάνουν lunch-break στα Καρβουνομαγειρέματα, στη Λωξάντρα και στο Il Forno χωρίς να τους δει ο μουφτής
- θα αυξηθεί η πελατεία των ελληνοκυπριακών εστιατορίων από μουσουλμάνους που έρχονται για να φαν shοίρον
- η "ωραία" Μαύρου θα πηγαίνει πιο γρήγορα στον καλό της και vice-versa
- αν δεν μας αρέσουν οι τιμές των προϊόντων ποδά, θα δείχνουμε ταυτότητα και πηγαίνουμε λίγα μέτρα πιο τζιεί που είναι φθηνότερα
- οι αδελφοί μας που έρχονταν από το Λήδρα Πάλλας, τώρα θα χάνουν λιγότερες θερμίδες από το περπάτημα, με κινδυνο να παχύνουν και να αυξηθούν τα καρδιακά επεισόδια (την περίθαλψη τους πάλι εμείς θα την πληρώνουμε, so it's ok)
- οι Ρωσσοπόντιοι της οδού Λήδρας θα αισθάνονται πιο άνετα με την αύξηση των τουρκόσπορων στη γειτονιά τους
- το κράτος θα ξοδέψει περισσότερο χρήμα για τη διάνοιξη του δρόμου και την εξυπηρέτηση των αδερφών μας Τουρκοκυπρίων, έτσι θα χρειαστεί η επιβολή νέων φορολογιών
Μετά από ευγενική παράκληση του φίλου αναγνώστη, αφαιρέθηκε το όνομα του από την ανάρτηση αυτή. Τον ευχαριστούμε και πάλι για τη εμπιστοσύνη που μας δείχνει.
Ο Αελίστας αναγνώστης της "Φουκούς" xxxxx κατέχει στοιχεία ότι οι ποδοσφαιριστές του Απόλλωνα Σβαλόφσκι, Οκκαρίδης και ακόμα δύο ήταν "πουλημένοι" στον αγώνα με τον Άρη. Ο φίλος xxxxx διαφώνησε έντονα με προηγούμενο άρθρο της Φουκούς ότι ο αγώνας Πέγεια-ΑΕΛ ήταν στημένος και δήλωσε εμφαντικά ότι η ΑΕΛ δεν ασχολείται με στημένους αγώνες.
Ο φίλος xxxxx ανέφερε επίσης ότι ο μεγαλοπαράγοντας της ΑΕΛ κ. Σοφοκλέους ετοιμάζει εταιρεία και θα καταστήσει την Λεμεσιανή ομάδα τόσο δυνατή που θα τρίβουμε τα μάτια. Ήδη ο κ. Σοφοκλέους έχει συμφωνήσει με τρείς Τσέχους διεθνείς, ενώ Τσέχος θα είναι και ο νέος προπονητής. Επίσης ο φίλος xxxxx ανέφερε ότι η ΑΕΛ είναι κοντά σε συμφωνία τον Αντριάν Μιχάλτσια του Άρη, και μέχρι του χρόνου θα διαφανεί κατά πόσον θα υπογράψει και Στάθης Αλωνεύτης στους γαλαζοκίτρινους της Λεμεσού.
Ο φίλος xxxxx, μας κατηγόρησε ότι η Φουκού είναι από αυτούς που θέλουν την ΑΕΛ στην 2η κατηγορία αλλά τελικά θα κάτσουμε πάνω. Σημειώνεται ότι η τελευταία φορά που η ΑΕΛ κατέκτησε το πρωτάθλημα ήταν το 1968.
Συγκερκιμένα ο φίλος xxxxx ανέφερε τα ακόλουθα:
"en pellares pou grafeis re nai an evlepes to mats stin pegeia en tha elees etsi.nai re itan poulimenos o svalosvski k o okkaridis k allo 2 alloi. twra k fetos tha trifete ta mathkia sas me ton Sofocleous pou kamnei etereia. idi esimfwnisan 3 diethneis k proponitis (Tsexoi ) en na mpoume polla dinata. paizei k simfwnia mixaltsa oso gia ton alwneuti en na deiksei tou xronou. gia fetos tha iparxei proipologismos girw sta 2,5 ekat. fenete eisai tzie esy poy tzinous pou theloun tin AEL stin B alla na s pw k kati ??? ekatsete oulloi panw"
Ευχαριστούμε τον φίλο για τις πληροφορίες που μοιράστηκε μαζί μας. Διευκρινίζεται ότι οι πιό πάνω πληροφορίες είναι προσωπικές απόψεις του φίλου xxxxx και η Φουκού δεν φέρει καμία ευθύνη για το περιεχόμενο τους.
Έφυγε ο Τάσσος και επαναρχίζουν οι συναντήσεις με τον Ταλάτ, "ανοίγει" το οδόφραγμα της οδού Λήδρας και αναπτερώνονται οι ελπίδες μας για κάτι θετικό στο εθνικό μας πρόβλημα.
Ερώτηση: Άραγε οιαδιάλλακτοι τα τελευταία χρόνια είμασταν εμείς, και όχι οι τούρκοι;
- Τους Ολυμπιακούς στην Μόσχα το 1980 με την μασκότα Μίσα που έκλαιγε σην τελετή λήξης - τους Ολυμπιακούς του Los Angeles το 1984 με μασκότα τον American Eagle
- Τα αλεπάλληλα παγκόσμια ρεκόρ του Σεργκέϊ Μπούμπκα στο άλμα επί κοντώ
- Τις κόντρες Πάτρικ Σιόμπεργκ και Χαβιέ Σοτομαγιόρ στο ύψος - Τον Μάριο Χατζηανδρέου που πήρε χρυσό μετάλλιο στους Κοινοπολειτιακούς - την Άντρη Αβραάμ στους αγώνες δρόμου - τους Κύπριους αθλητές που λαμβάναν μέρος στους Βαλκανικούς αγώνες με τα χρώματα της Ελλάδας μέχρι τις αρχές του 80' - Τις ελληνίδες αθλήτριες Άννα Βερούλη και Σοφία Σακοράφα - Τις ρακέτες που έσπαζε ο Τζον ΜακΕνρο όταν έβριζε τους διαιτητές - τη Μαρτίνα Ναβρατίλοβα όταν ήταν νέα - τη Στέφι Γκραφ και την Κρις Έβερτ - την κορμάρα της Monica Seles - τον Boom-Boom Boris Becker, τoν Pat Cash, τον Ivan Lendl, τον Wilander - Την μανία με το Wrestling (WWF) με τον Hulk Hogan και τον British Bulldog - Τον Αντρέ Αγκάσι με μαλλί και μάλιστα αλογο-ουρά - Την Νάντια Κομανέτσι με το πρώτο 10άρι στη γυμναστική - την Florence Griffith Joyner με τα τεράστια νύχια στην Σεούλ το 1988 - Την κόντρα Carl Lewis - Ben Johnson και την απίστευτη κούρσα του ντοπαρισμένου Καναδού (που τελικά λίγες μέρες αργότερα του αφαιρέθηκε το χρυσό μετάλλιο)
(Λίγο σκοτεινό το video αυτό αλλά δείχνει πολλές σκηνές πριν και μετά την κούρσα καθώς επίσης και δηλώσεις του Lewis)
Ποδοσφαιρικά:
Θυμούμαι...
- τον καιρό που υπήρχε Κύπελλο Πρωταθλητριών και Κύπελλο Κυπελλούχων - τις εθνικές ομάδες Τσεχοσλοβακίας, Δυτικής Γερμανίας, Ανατολικής Γερμανίας, Γιουγκοσλαβίας και άλλων χωρών που δεν υπάρχουν σήμερα - την εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης που συμμετείχε στο Euro 88 με την ονομασία Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών - Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 στην Ισπανία - την Ιταλία του Πάολο Ρόσσι, του Μάρκο Ταρντέλλι - την Ισπανία των Antonio Zubizareta, Emilio Budrageno, Manuel Sanchiz - τις τούμπες του Μεξικάνου Hugo Sanchez - τη Γερμανία του Τόνυ Σούμαχερ, του Καρλ Χάϊνζ Ρουμενίγκε - τη σύγκρουση του Σούμαχερ με τον Μπατιστόν
- τη δήλωση του Σούμαχερ ότι η εθνική ομάδα της τότε Δυτικής Γερμανίας έπαιρνε αναβολικά, φέρνοντας έτσι πρόωρο τέλος στην λαμπρή του καριέρα (κατέληξε να παίζει στο τουρκικό πρωτάθλημα) - τη Γαλλία του Μισέλ Πλατινί, του Ζιαν Τιγκανά - τη Βραζιλία του Ζίκο, του Σώκρατες, του Εντερ - την Αργεντινή του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, του μακρυμάλλη Κλαούντιο Κανίγγια, του Οσβάλντο Αρντίλες, του Μπουρουτσιάγκα - τον Πολωνό Boniek, τον Βέλγο τερματοφύλακα Pfaf, τον Δανό Soren Lerby - Τον τρελό τερματοφύλακα της Κολομβίας Ρενέ Χιγκίτα που έκανε ντρίπλες και τακουνάκια στην γραμμή τέρματος και κάποτε έβγαινε και στην επίθεση...
- την απίστευτη απόκρουση του Χιγκίτα στο φιλικό αγώνα Αγγλία - Κολομβία στο Wembley
- τους ιπτάμενους Ολλανδούς Γκούλιτ, Βαν Μπάστεν, Ράϊκαρντ, Έρβιν Κούμαν και Ροναλντ Κούμαν (με τα κεραυνοβόλα σουτ που κάποτε έσχισαν και τα δίχτυα), Χανς Βαν Μπρόκελεν - Το μαλλί του Κάρλος Βαλντεράμα σαν παταπούφα - όλοι στην Ιταλία υποστήριζαν την Νάπολι λόγω του Μαραντόνα - Και μετά εγίναν όλοι Μίλαν λόγω του Γκούλιτ και του Βαν Μπάστεν ή Ίντερ λόγω Ματέους και Κλίνσμαν - Το Μουντιάλ του 1986 και το "χέρι του Θεού"
- Τις αποκρούσεις του Ρινάτ Ντασάεφ στο Euro 88' - την Ελλάδα του Αλκέτα στο Euro του 80 και Μουντιάλ του 90 - το τελευταίο επίσημο γκολ του Μαραντόνα στο Αργεντινή - Ελλάδα 4-0 και τους πανηγυρισμούς του (λίγες ώρες αργότερα πιάστηκε ντοπαρισμένος και δεν ξαναπαιξε ποτέ με την Εθνική) - Tον τραγικό τελικό του κυπελλου πρωταθλητριών στο Χέηζελ όπου εγίναν επεισόδια με πολλούς νεκρούς - Τον απατεώνα Κοσκωτά στον Ολυμπιακό και τη μεταγραφή του Ντέταρι και του Φούνες - τη μεταγραφή του Αναστόπουλου στην Ιταλική Αβελίνο - τον Δημήτρη Σαραβάκο του Παναθηναϊκού - τον Θωμά Μαύρο της ΑΕΚ
- Σχεδόν όλοι στο σχολείο ήταν Ομονοιάτες - Τον Καϊάφα, τον Κανάρη, Σαββίδη, Ευαγόρα, Πέτσα, Τζεβίζωφ, Χαρίτου, Πραξιτέλους, Γκρέκορυ, τον Κλείτο, τον Πατίκκη, τον Φίλιππο, τον Μαυρή της Ομόνοιας - Τον Ίαν Μουρς, τον Μακτέρμοντ, τον Κάσσιντυ, τους Παντζιαράες, τους Μιαμηλιώτηες τον Mr Goal Γιάννο Ιωάννου, τον Άντρο Ιωαννίδη, τον Λευτέρη Κουή, τον Μισό, τον Παναγιώτη Μαραγκό - Τον Φοίβο, τον Τσούκκα, τον Στέφανο, τον Παμπόρη, τον Φώτη της Ανόρθωσης - Τον Λάουτα, τον Κολιανδρή, τον Πελεντρίτη και το μαύρο διαμάντι της ΑΕΛ Λοϊζο Μαυρουδή - Τον Φαλκονέττι, τον Τέμπλαρ και τον Γιαγκουδάκη του Απόλλωνα - Τον Σταύρο Παπαδόπουλο, τον Πασχάλη, τον Λιβαθηνό, τον Κασπάρη και τον Μπίαλον του Πιολά - Τον Κουλουμπρή, τον Βέρνον και τον Μαυρουδή του Ολυμπιακού - Τον Χάρη Κωνσταντίνου και τον Πιεράκη της ΕΠΑ - Τον Ζουβάνη, τον Τσιερκέζο και τον Κλέφτη της Ένωσης - Τον Βάσο Μαύρο και τον Μακλίν της Σαλαμίνας - Τον Περατικό, τον Κέννυ και τον Χατζηλοϊζου του Άρη - Τον Βούλγαρο πορτάρη της Άλκής Γκοράνωφ
- Τον πρόεδρο του ΑΠΟΠ Πάφου Κρις Λιβέρα που ήθελε να φέρει τον Ροζέ Μιλά από το Καμερούν - Τον Αβέρωφ Νεοφύτου πρόεδρο του Ευαγόρα Πάφου - Τον πρόεδρο της Ανόρθωσης Κίκη Κωνσταντίνου που ήταν συχνά μεθυσμένος - τους προέδρους της Ομόνοιας Κωστάκη Κωνσταντινίδη και Πανίκο Νεοφύτου - Τους προέδρους του Αποέλ Κρις Τριανταφυλλίδη, Μάικ Ιωαννίδη, Κύκκο Φωτιάδη - Το παλιό ΓΣΠ με το ρολόι, το παλιό ΓΣΖ, το Παπαδόπουλος και Δασάκι Άχνας με τις ξύλινες κερκίδες - Το Τσίρειο χωρίς το σκέπατρο και τους δοκούς που σου κόφκουν την θέα - Τον Χατζηστεφάνου που ήταν διαιτητής και τους Ομονοιάτες που τον εκάμαν μαύρο γιατί έδωσε πέναλτυ του Απόλλωνα στις καθυστερήσεις. - Το "κύριε Κοσιάρη πονωωωώ" του Χατζηστεφάνου - Τον Χαζηστεφάνου που το 1987 έδωσε 6 πέναλτυ στο Ομόνοια - Ολυμπιακός και μπήκε στο Guiness Book of Records (φωτο από το Guiness Book of Records 1992).
- Τον Ολυμπιακό Λευκωσίας στο παλιό ΓΣΠ που είχε οπαδούς και φώναζαν ρυθμικά Ο-ΛΥ-ΜΠΙ-ΑΚΟΣ - Την ΕΠΑ της Σκάλας και τον Πιολά που πήρε πρωτάθλημα ΠΙ-ΠΙ-ΠΙΟΛΑ - Τους Ανορθωσιάτες που εφωνάζαν Μεγάλη Κυρία Ξανακτύπα - Τους Αελίστες που έκαψαν το Μακάρειο και ήταν ο φόβος και ο τρόμος, εξού και το σύνθμα ΑΕΛ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ - Την Αέλ που έπιανε κύπελλα στην μάππα - την ομάδα ποδοσφαίρου του Κεραυνού Στροβόλου να ανεβαίνει στην Α' Κατηγορία (νομίζω το 88' ή 89') με αρχηγό τον Παπέττα - Τον τελικό Αέλ-Απόλλωνας 1-0 με γκολ του Παύλου Σάββα από τα 40 μέτρα και τους Αελίστες που εφωνάζαν, ένα και να καίει ο Παύλος Σάββα φταίει - Τη Σαλαμίνα του Μουσκάλλη που κατάκτησε το κύπελλο (3-2 την Ομόνοια) - Τους Ανορθωσιάτες που εσύρναν στους αντίπαλους οπαδούς στο Δασάκι πατάτες με ξιραφάκια - Τον Ερμή και την Ομόνοια Αραδίππου που ήταν στην πρώτη κατηγορία - Τις κερκίδες του Μακαρείου που δεν είχαν καρέκλες και διαχωριστικά - τη χαρακτηριστική φωνή του Ανδρέα Μούστρα που έκανε τον εκφωνούσε τις διαφημίσεις από τα μεγάφωνα του Μακαρείου - Τα ντέρμπυ Ομόνοια - Αποέλ στο Μακάρειο με 18000 Ομονοιάτες και 2000 Αποελίστες - 'Οταν εφωνάζαν Ομόνοια Λαός Πρωτάθλημα και εσούζετουν η Μακεδονίτισσα Μπάσκετ: Θυμούμαι...
- το Ευρωμπάσκετ της Αθήνας το 1987 με Νίκο Γκάλη, Παναγιώτη Γιαννάκη, Παναγιώτη Φασούλα, Φάνη Χριστοδούλου, Αργύρη Καμπούρη, Νίκο Φιλίππου, Λιβέρη Ανδρίτσο, Νίκο Λινάρδο, Μέμο Ιωάννου και τον προπονητή Κώστα Πολίτη - Τις ελεύθερες βολές του Καμπούρη στον τελικό και τη φωνή του Φίλιππα Συρίγου στην περιγραφή - Τις προσποιήσεις του Γκάλη μπροστά στον ύψους 2.20μ Τσατσένκο - την αγκωνιά του Τσατσένκο στο πρόσωπο του Γιαννάκη - Το κλάμα του Γιαννάκη και το Final Countdown
- τους μπασκετικούς θρύλους Ντόρον Τζάμσι του Ισραήλ, Χουάν Αντόνιο Σαν Επιφάνιο της Ισπανίας - τον ιταλό θρύλο Dino Meneghin που στα 43 του έπαιξε με τα χρώματα της Olimpia Milano αντίπαλος με τον 18χρονο γιό του Andrea (Varese) - τον Βραζιλιάνο Όσκαρ Σμιτ που σκόραρε 40 πόντους σε κάθε παιχνίδι - τον συγκλονισμό για το θάνατο του Ντράζεν Πέτροβιτς στα συντρίμια ενός Golf σε αυτοκινητόδρομο της Γερμανίας, λίγες μέρες πριν υπογράψει την φημολογούμενη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό - τ0 Ευρωμπάσκετ που κέρδισε η Γερμανία στην έδρα της με ηγέτη τον ξανθομάλλη Henning Harnisch - Τον Άρη του προληπτικού Γιαννη Ιωαννίδη με Γκάλη, Γιαννάκη - τον Γκρεγκ Γουίλτζερ και τον Βασίλη Λυπιρίδη - τα 3 συνεχόμενα χαμένα Final Four του Άρη σε Μόναχο, Γάνδη και Σαραγόσα - Τον Τουρκοφάγο Άρη στο Τορίνο όπου γεννήθηκε ο ύμνος των Αριανών "Άρη θυμήσου..." - Τα ντέρμπι μπάσκετ Παοκ-Άρη στο Αλεξάνδρειο - Τις κατακτήσεις Κυπέλλου Κόρατς από τον Πάοκ με τον νεαρό Φασούλα, τον τίγρη Πρέλεβιτς, τον ελληνο-αμερικάνο Κόρφα που σούταρε πάντα με το ένα χέρι, και τον Μπέρι που ήξερε 101 τρόπους να σκοράρει
- τον Ντέϊβιντ Ίνγκραμ του Ηρακλή (ο Jordan της Α1) - τον Γάλλο "Αρσέν Λουπέν των γηπέδων" Antoine Rigoto - τον αλματώδη Jim Bilba (Limoge και Εθνική Γαλλίας) που με ύψος 1.95 έπαιζε σέντερ - τον Γιουγκοσλάβο με Ιταλικό διαβατήριο Gregor Fucka (προφέρεται Φούτσκα!) που με ύψος 2.15 έπαιζε play-maker αλλά (λόγω ονόματος κυρίως) δεν μπόρεσε να παίξει στο ΝΒΑ... - Τον Ολυμπιακό των Τάρπλεϋ, Πάσπαλιε, Σιγάλα, Νάκιτς, Τόμιτς, Τάρλατς, Φασούλα και τα αυτιά του Ευθύμη Μπακατσία - τον Παναθηναϊκό των Γκάλη, Γιαννάκη, Βράνκοβιτς, Βολκόφ, Παταβούκα, Μηνά Γκέκο (τώρα κατάλαβα ποιον μου θύμιζε ο Shrek), τους μικρούς Χρήστο Μυριούνη, Νίκο Οικονόμου και Φραγκίσκο Αρβέρτη - τους αδελφούς Φάνη και Χρίστο Χριστοδούλου, τον ξανθό ελληνοαμερικάνο Τζον Μπρούγος και τον Γιάνκοβιτς του Πανιωνίου που κουτούλησε στοη βάση του καλαθιού - τον Νάσο Γαλακτερό της ΑΕΚ - την εκπληκτική άνοδο των Αμπελοκήπων στην Α1 -Τις κασέττες από τα video club με "περσινούς" αγώνες του ΝΒΑ, όπου θαυμάζαμε τους Lakers (Magic Johnson, Kareem Abdul Jabbar, James Worthy, Byron Scott) - την ανακοίνωση του Magic Johnson ότι είναι φορέας του ιού του AIDS - Τα αστέρια των Detroit Pistons: Isaiah Thomas, Bill Laimbeer, Dennis Rodman John Salley - Τις αφίσες του Larry Bird, Patrick Ewing, Robert Parish από το περιοδικό Τρίποντο - την πρώτη, ανεπανάληπτη και ανίκητη Dream Team του 1992 με τους ζωντανούς θρύλους: Michael Jordan, Magic Johnson, Larry Bird, Charles Barkley, David Robinson, Patrick Ewing, Karl Malone, Scottie Pippen, Chris Mullin, Clyde Drexler, John Stockton και το μικρό τότε Christian Laettner - τον "γέρο" Bird που ξάπλωνε μπροστά από τον πάγκο της ομάδας λόγω προβλημάτων στη μέση και τον Magic που ήταν ήδη φορέας του AIDS - τους παίκτες της Εθνικής Αγκόλας που ασχολήθηκαν περισσότερο με το να βγάζουν φωτογραφίες τα ινδάλματα τους παρά να τους παίξουν μπάσκετ
- τον αγώνα της Dream Team με την Ελλάδα και την "επιτυχία" της Ελλάδας (ήταν η μόνη ομάδα που κατάφερε να χάσει με λιγότερους από 100 πόντους!) - Τους Σολέα, Στυλιανίδη, Μιραλλάη, αδερφούς Ασιήκκαλη, Εύζωνα, Στυλιανού, Φρίκο Καραγιάννη, αδερφούς Κυριάκου, Ρουσσάκη - Τον Ανδρέα Κοζάκη αρχηγό του Ολυμπιακού Πειραιώς - τους John White, Kevin Florent, Aby Largest, Hakin Otiko, Steve Ledesma, Daryl Armostrong, Don Ross, Emil Ionov, Sasha Vezenkov - Τον μακαρίτη το Slavov του Αχιλλέα - Τον Tate της ΕΝΑΔ που με κομμένα δάκτυλα έκανε τάπες - Τους αγώνες μπάσκετ σε ανοικτά γήπεδα - τους διαιτητές μπάσκετ Πρίαμο Ιωαννίδη, Στέφανο Χατζηστεφάνου, Μιχάλη Σείσου
Διανύουμε την εβδομάδα του αγώνα Ομόνοια-Αποέλ και κάθε φορά πριν από αυτόν τον αγώνα ακούμε συνεχώς την φράση "Το Ντέρμπι των Αιωνίων" με την έννοια ότι Ομόνοια και Αποέλ είναι οι μοναδικοί και αιώνιοι αντίπαλοι για τον τίτλο του πρωταθλητή, κάτι το οποίο είναι εντελώς λανθασμένο.Οι αγώνες Ομόνοια-Αποέλ δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ντέρμπι αιωνίων αφού κατά μεγάλα χρονικά διαστήματα υπήρχαν και υπάρχουν και άλλες μεγάλες ομάδες με κατακτήσεις τίτλων.
Το 1ο πρωτάθλημα έγινε το 1935 με πρωταθλητή τον Τραστ και μέχρι το 1960 εφτά διαφορετικές ομάδες κατέκτησαν τα πρωταθλήματα: Αποέλ 9, Τραστ 1, ΕΠΑ 2, ΑΕΛ 4, Ανόρθωση 4, Τσετίν Καγιά 1, Πεζοπορικός 1, ενώ η Ομόνοια που ιδρύθηκε το 1948 δεν είχε κατακτήσει μέχρι τότε κανένα τίτλο. Οπόταν μέχρι και το 1960 οι αγώνες Ομόνοια-Αποέλ σε καμία περίπτωση δεν αποτελούσαν το ντέρμπι των αιωνίων αφού η Ομόνοια δεν ήταν τόσο δυνατή. Τα 25 αυτά χρόνια κάλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ντέρμπι αιωνίων το Αποέλ-Αέλ, το Αποέλ-Ανόρθωση ή το Αελ-Ανόρθωση.
Την δεκαετία 1960-1970 η Ομόνοια είχε δύο πρωταθλήματα (1961 και 1966) ενώ άλλες πέντε ομάδες είχαν στεφθεί πρωταθλήτριες: Αποέλ 1, ΑΕΛ 1, ΕΠΑ 1, Ανόρθωση 2, Ολυμπιακός 2. Ούτε αυτή την περίοδο οι αγώνες Ομόνοια-Αποέλ δεν ήταν τα ντέρμπι των αιωνίων αφού οι έξι πιο πάνω ομάδες ήταν περίπου ισοδύναμες.
Την περίοδο 1970-1990 η μεγάλη τότε Ομόνοια πήρε 14 πρωταθλήματα, το Αποέλ 4 και από ένα ο Ολυμπιακός και ο Πεζοπορικός. Η περίοδος αυτή σημαδεύτηκε από την κυριαρχία του τριφυλλιού και είναι η μοναδική που σε κάποιο βαθμό οι αγώνες Ομόνοια-Αποέλ μπορούν να χαρακτηριστούν ντέρμπι αιωνίων, παρόλο που σχεδόν πάντα η Ομόνοια η μεγάλη νικήτρια με τον Αποέλ να τερματίζει συνήθως 2ο στη βαθμολογία.
Την πιο πρόσφατη περίοδο δηλαδή από το 1991 μέχρι και σήμερα εμφανίστηκε με πρωταγωνιστικές βλέψεις πρώτα ο Απόλλωνας και λίγο αργότερα η Ανόρθωση οι οποίοι έσπασαν το λεγόμενο κατεστημένο της Λευκωσίας. Ο Απόλλωνας πήρε 3 πρωταθλήματα, η Ανόρθωση 6 (πάει για το 7ο),το Αποέλ 5 και η Ομόνοια μόλις 3. Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό και σε αυτή την περίοδο ο όρος ντέρμπι αιωνίων Ομόνοια-Αποέλ είναι αδόκιμος. Ένα φοβερό στατιστικό είναι ότι από τα 17 πρωταθλήματα που έγιναν, 11 φορές η Ανόρθωση τερμάτισε στην 1η ή στην 2η θέση και ο Απόλλωνας 6 φορές. Μάλιστα μόνο δύο-τρεις περιόδους Ομόνοια και Αποέλ διεκδικούσαν μεταξύ τους τον τίτλο εκ των οποίων η μία φορά ήταν η περσυνή.
Όπως φαίνεται καθαρά μέσα από τα στοιχεία, τα ντέρμπι αιωνίων Ομόνοια-Αποέλ άρχισαν το 1970 και τελείωσαν το 1990 και είναι ορθότερο να αναφερόμαστε σε αυτά ως απλά το Nτέρμπι της Λευκωσίας.
- τις ασπρόμαυρες ελληνικές σειρές: το Λούνα Πάρκ, τον Άγνωστο Πόλεμο, την Κραυγή των Λύκων με την Αλιφέρη, τους Ρίχτερ και τον Βόγλη
- λίγο αργότερα, στα μέσα της δεκαετίας του 80 που άρχισαν να μεταδίδουν και αμερικάνικες σειρές (Ντάλλας, Δυναστεία)
- ότι μου άρεσε η Δυναστεία, αλλά μεταδιδόταν την Παρασκευή την νύχτα και ήταν πολύ αργά (ώρα 10.00) και έπρεπε να κοιμηθώ νωρίς επειδή το άλλο πρωί (Σάββατο) έπρεπε να πάω σχολείο!
- ότι αργότερα όταν σταμάτησε η Δυναστεία, την Παρασκευή τη νύχτα έβλεπα τον "Εκφωνητή του Μεσονυχτίου" με τον Gary Cole να κάνει τον ντετέκτιβ από το studio του ραδιοσταθμού...
- επίσης την αμερικάνικη σειρά "Taxi" με τον Danny De Vito, και το "Charlie's Angels" - τις οικογενειακές σειρές όπως "Το μικρό σπίτι στο λειβάδι" και "Τα οχτώ παιδιά μας"
- τους "Dukes of Hazard" που αντί να ανοίγουν τες πόρτες έμπαιναν στο αυτοκίνητο από τα παράθυρα
- την "Μπονάνζα" που τα μισά επεισόδια είχαν την ίδια υπόθεση: δηλαδή ένας από τους αδερφούς Κάρτραϊτ ερωτευόταν μια κοπέλα και την τελευταία στιγμή γινόταν μια ανατροπή και ακυρωνόταν ο γάμος
- την αγαπημένη μου σειρά επιστημονικής φαντασίας "Γαλάκτικα" με τον μακαρίτη τον Lorne Greene και την Jane Seymour
- το "Fame" με τον Leroy, τον Bruno, τον Danny, την Doris και τους άλλους φοιτητές της ακαδημίας τεχνών
- το "Πλοίο της Αγάπης", που όποιος ταξίδευε ερωτευόταν τον φαρσόκκελο καπετάνιο Στούμπινγκ - τον "Ιππότη της Ασφάλτου" με τον Hasselhoff με μαλλί σχεδόν άφρο και το Pontiac που μιλούσε και κυλούσε χωρίς οδηγό - την Άννα Παναγιωτοπούλου στον ρόλο της μαντάμ Σουσού, τον Παναγιωτάκη, τον Καντακουζινό, τον Ζώρζ και το Ιχθυοπωλείον - την κλασσική σειρά "Happy Days" με τον τρελό Fonzy, τον αξέχαστο Benny Hill, τον Bill Cosby και τον μαύρο-νάνο Emmanuel Lewis που το έπαιζε χαριτωμένο παιδί-θαύμα στο "Webster"
- την πρώτη Βραζιλιάνικη σειρά με τη λεύκή "σκλάβα Ιζάουρα" που δούλευε στο τσιφλίκι του μουστακαλλή Λεόνσιο
- τις αστυνομικές σειρές με τους θρυλικούς Sherlock Holmes, Miss Marple, Ηρακλή Πουαρώ (πρώτα με τον Peter Ustinov και αργότερα με τον David Souchet)
- τον Τέλλυ Σαβάλας στο ρόλο του "Κότζακ" να πιπιλά συνεχώς ένα γλειφιντζούρι δήθεν επειδή έκοψε το κάπνισμα
- τον Jake και το Χοντρό που αργότερα συνέχισαν τη σειρά με νέο κύκλο επεισοδίων στη Χαβάη
- τον Burt Reynolds στο ρόλο του ντετέκτιβ Buddy Lee Stryker να οδηγά ένα κόκκινο Ford Mustang
- τον Bruce Willis με μαλλιά πλάϊ στη Cybil Shepherd στο "Moonlighting" (Αυτός, Αυτή και τα Μυστήρια)
- τα πρώτα επεισόδια του πολυμήχανου τυχοδιώκτη MacGyver (κάθε πέμπτη από την ΕΡΤ!) όπου με ένα swiss army knife μπορούσε να μετατρέπει ένα τρανζιστοράκι σε ψυγείο
- το σάββατο το μεσημέρι που βάζαμε πάλι Bayrak γιατί έδειχνε Κnight Rider, Μiami Vice, ή A-Team (με τον Mr T) στα αγγλικά.
Θυμάμαι επίσης...
- την κυπριακή σειρά με τον Παπαμαρκίδη στο ρόλο του Σολωμού και τη χαρακτηριστική κραυγή του βαρύκοου πεθερού του (νομίζω) που κάθε 2-3 λεπτά φώναζε "Σολωμέεεε! Ρεεε Σολωμέ!"
- την πολύ πετυχημένη εκείνο τον καιρό παραγωγή του Κύρου Ρωσσίδη με την Νανά Γεωργίου στο ρόλο της γιαγιάς να αναστενάζει πάντα στο τέλος το γνωστό: "Ίντα τζιαιρούς εφτάσαμεν..."
- την "υπερπαραγωγή" του ΡΙΚ "Ο Κάμπος" με όλη την αφρόκρεμα των Κυπρίων ηθοποιών της εποχής. Κάπου είχα ακούσει ότι μεταδόθηκε ακόμα και στην Ελλάδα, αλλά οι ελλαδίτες χρειάστηκαν υποτίτλους για να καταλάβουν το νόημα
Οι τηλεοπτικές διαφημίσεις μεταφέρονται εδώ. Σύντομα θα προσθέσουμε κι' άλλες!
Θυμάμαι...
(τηλεοπτικές διαφημίσεις)
- που αγοράσαμε την πρώτη έγχρωμη τηλεόραση και οι μισές εκπομπές και διαφημίσεις ήταν ακόμα μαυρόασπρες - τις στατικές διαφημίσεις που απλά έδειχναν μια εικόνα (χωρίς κίνηση) και μιλούσε ο εκφωνητής (ήταν περισσότερο ραδιοφωνικές παρά τηλεοπτικές) - τη διαφήμιση της σπιρτο-κολώνιας Attica που έλεγε: "Attica, Attica, Α τι κολώνια! Attica, Attica, μοσχοβολά! ....Attica, Attica, για όλους τώρα πια!" - μια διαφήμιση για ττελλούιν που τρίφουν τες κατσαρόλες και μου άρεσε πολύ (παρόλο που δεν είχα ιδέα τι διαφήμιζε) επειδή ήταν η πρώτη διαφήμιση με cartoons! - μια από τις πρώτες διαφημίσεις του Nescafe frappe απο το 1984
- τις αξέχαστες διαφημίσεις που μου θυμίσατε του ζωμού κότας Maggi, της Αφρόζας - τη διαφήμιση των jean Lois
- τη διαφήμιση των jeans Levi's με τον Nick Kamen na βγάζει τα ρούχα του για να τα πλύνει σε δημόσιο launderette, υπό τους ήχους του "Through the Grapevine". Αν θυμάμε καλά το τραγούδι ξανάγινε τότε επιτυχία λόγω της διαφήμισης (παρόλο που στη διαφήμιση δεν ακουγόταν το orginal version του Marvin Gaye)
- τη διαφήμιση της γκοφρέτας Serenata με το Χάρρυ Κλυνν να υποδύεται τον βοσκό Τάσο και τη βοσκοπούλα Γκόλφω - την άλλη διαφήμιση της Serenata με τα cartoon (ακόμα θυμάμαι όλα τα λόγια: "πάνω κάτω σοκολάτα, να ποια είναι η σερενάτα, μες τη γλύκα μες τη γεύση, δάγκωσε θα σε μαγέψει.... κλπ).
- τη διαφήμιση του υγρού για τα πιάτα Σκάϊ για τα πιάτα, - του Βαπόνα, - τις διαφημίσεις ζαχαρούχου / συμπηκνωμένου γάλακτος από διάφορες μάρκες όπως Γάλα Βλάχας (σε άσπρο ττενεκούι με το σκίτσο μιας βλαχοπούλας), Γάλα η Μικρή Ολλανδέζα (νομίζω ήταν έγχρωμο σχέδιο της Ολλανδέζας με τες κοτσίδες), Γάλα Τεσσάρων Αγελάδων (με τέσσερα τετράγωνα με μια αγελάδα στο καθένα), Γάλα Σίσσυ (κίτρινο ττενεκούι με το πορτραίτο της πριγκήπισσας Σίσσυ), Γάλα Νουνού - τη διαφήμιση του Φλουπ με γνωστούς έλληνες ηθοποιούς της εποχής που τραγουδούσαν... "Να ο Γιάννης παίρνει Φλουπ, σχίζει Φλουπ, ρίχνει Φλου, ...και Φλοοοουυυυυπ! Ο νιπτήρας ξεβουλώνει!" - τη διαφήμιση του Stirolux τον υπέροχο διάλογο σε ομοιοκαταληξία: - Κάτσε! Τι βιάζεσαι; Κάθισε λίγο... - Μα έχω σιδέρωμα! Πρέπει να φύγω ...κι έχω ένα σίδερο, με πιάνει ζάλη - Πάρε το Stirolux. Λεφτά χαλάλι! - τη διαφήμιση των κλιματιστικών General με τον Χαβανέζο παλαιστή σούμο Takamiyama που έλεγε "Oh! General!"
- τη διαφήμιση του "La vache qui rit"! Δυστυχώς την βρήκαμε μόνο στα τούρκικα... Πάντως η μελωδία και το video στα ελληνικά ήταν ακριβώς τα ίδια, ενώ ο στίχος πήγαινε κάπως έτσι: "La vache qui rit, La vache qui rit, Μάλακο σαν βούτηρο, La vache qui rit, Τυρί της αγελάδας που γελά χα χα χα! Μάλακο σαν βούτηρο, La vache qui rit"
- τη διαφήμιση του υγρού πιάτων Sky:
- Που πας;
-Σπίτι, να πλύνω πιάτα :)
- Κι είσαι χαρούμενη;
- Τώρα η δυσκολία πάει. Τώρα υπάρχει το Sky! Το Sky παστρεύει τα πιάτα μου, λατρεύει τα χέρια μου!
Επειδή δεν περιμέναμε ότι η πρώτη ανάρτηση θα μας έβγαινε τόσο μεγάλη, αποφασίσαμε να την "σπάσουμε" σε 2-3 μικρότερες για να είναι πιο εύκολη η ανάγνωση αλλά και η διαχείριση τους. Έτσι λοιπόν μεταφέρουμε τα Ραδιοφωνικά εδώ.
Θυμούμαι στο ραδιόφωνο...
- ότι την Κυριακή το πρωί αν θα πηγαίναμε εκδρομή, έπρεπε να ακούσουμε στο δρόμο το Κυπριώτικο Σκετς - τη φωνή του Αντρέα Μούστρα - τη φωνή του Λεωνίδα Μαλένη - τις ραδιοφωνικές διαφημίσεις στην κυπριακή διάλεκτο: "...θέλετε προιτζιά με χάρην που να τα'σιετε καμάριν; ΜΑΝΙΧΑ που τον Πατάριν", "..τζειν' το μιτσήν το τρίμματον, τα μελισσιά τα μμάθκια, EAGLE πουκάμισον φορεί τζαι κάμνει με κομμάθκια", "...να σου γοράσω μηχανήν, να ράφκεις ρα περήφανη, τζαι ναν τζαι Singer!" - που κάθε Κυριακή απόγευμα το ΡΙΚ μετέδιδε το 2ο ημίχρονο του πιο σημαντικού αγώνα της αγωνιστικής- την "Παιδική Γωνιά" - το "Request Show" με τον John Vickers από το Β' Πρόγραμμα του ΡΙΚ - τα αγγλικά "Top -20" singles από το BFBS - τον πειρατικό Ράδιο Αυτοδιάθεση του Γιάγκου που έπαιζε Παπακωνσταντίνου και Άσιμο - το πρώτο Ράδιο Super του Λανίτη, με τον Ρόμπερτ Καμάσα και την Ιφιγένεια, τον Χρίστο Μιχαηλίδη, τον Πάνο Ιγνατίου και τον Ιάκωβο Κακουρή - το Radio One στα 106.00 FM που έπαιζε μόνο ξένα-τον Άστρα πριν να τον αγοράσει το ΑΚΕΛ - την "Ώρα του Εθνοφρουρού" για τα στρατευμένα παιδιά μας με την Λίτσα Μαυρίδου Θυμούμαι σαν να ήταν χτές... - τα "Μηνύματα προς τους Εγκλωβισμένους" από το πρώτο πρόγραμμα του ΡΙΚ που για αρκετά χρόνια μετά την εισβολή ενημέρωναν τους εγκλωβισμένους στην Καρπασία και στα άλλα χωριά ότι οι δικοί τους "...είναι καλά".κάθε φορά που τα διαβάζω αυτά, θυμούμαι κι άλλα...
Βλέποντας το post του συνάδελφου - ψήστη Σιεφταλιά, αλλά και τα σχόλια που ακολούθησαν, ήρθαν και στη δική μου μνήμη εικόνες από την τηλεόραση (κυρίως του ΡΙΚ) της παιδικής μου ηλικίας (κυρίως της δεκαετίας του 80 και αρχές της δεκαετίας του 90).
* Ευχαριστούμε θερμά για τα σχόλια και τα e-mail σας! Συνεχίζουμε να προσθέτουμε συνεχώς κι'άλλα "ληγμένα" μεζεδάκια, πιο κάτω με πορτοκαλί χρώμα για να ξεχωρίζουν. Είναι αδύνατον να τα θυμηθούμε όλα αλλά προσπαθούμε να βάζουμε τουλάχιστον αυτά που σημάδεψαν πιο έντανα τη μνήμη μας. Επίσης κοιτάζεται και για νέα video που προσθέτουμε!
Θυμούμαι...
- την παλιά μας τηλεόραση που ήταν όλόκληρο έπιπλο (ενώ τώρα έγινε ...κάδρο) - το πρώτο μας video με κασέττες VHS και τη χαρά που έκανα όταν συνειδητοποίησα ότι "τώρα θα βλέπω μίκυ μάους όποτε θέλω" - την έναρξη προγραμμάτων κάθε μέρα στις 5μμ με τη χαρακτηριστική μελωδία του κυπριακού νανουρίσματος "Αγιά Μαρίνα τζαι τζυρά"
(παιδικές εκπομπές)
- τα κινούμενα σχέδια που διαρκούσαν μέχρι τις 6μμ - τις παιδικές εκπομπές της εποχής: "Που είναι η μαργαρίτα" με τη Σοφία Μουαΐμη, την "Κική και την Κοκώ" και αργότερα θυμάμε και μια άλλη εκπομπή με τον Κώστα Δημητρίου στο ρόλο του φαλακρού εξωγήινου Ουράνιου - τα καταθλιπτικά Πολωνέζικα κινούμενα σχέδια "Λόλεκ & Μπόλεκ",
- την παιδική cartoon-σαπουνόπερα "Κάντυ", τον "Αστυνόμο Σαϊνη", τον "Άνεμο στις Ιτιές" (Wind in the Willows) με τον Φρύνο και τις ύπουλες νυφίτσες
- την ονειρεμένη "Φρουτοπία" με το δαιμόνιο δημοσιογράφο Πίκο Απίκο της εφημερίδας "Τρέχα Γύρευε" που προσπαθούσε μάταια να λύσει το μυστήριο της εξαφάνισης του Μανώλη του μανάβη
- τα "Στρουμφάκια" που ήταν κρυμένα στο Στρουμφοχωριό, τα Αρκουδακια της Αγάπης και τα Gummi Bears, - οι φανταστικές γαλλικές σειρές "Μια φορά κι ένα καιρό ήταν" ...η ζωή, ...ο άνθρωπος, ...το διάστημα, κλπ με τον μουσάτο παππού και τους υπόλοιπους χαρακτήρες σε διάφορους ρόλους ανάλογα με την εποχή
- τον "Sport Billy" τον ήρωα από άλλο πλανήτη με το μαγικό βαλιτσάκι και τη φίλη του τη Sport Lilly
- τα Σαββατοκύριακα το απόγευμα βλέπαμε το "Muppet Show" και αργότερα το "Fraggle Rock" του Jim Henson- την Σούπερ Γιαγιά με την απίστευτη δύναμη
Θυμούμαι επίσης...
- κάθε Πάσχα που το ΡΙΚ έκλεινε για 2-3 μέρες! Έτσι από τη Μεγάλη Πέμπτη μέχρι και την ημέρα του Πάσχα, δεν είχαμε καθόλου τηλεόραση - που αγοράζαμε το Ραδιοπρόγραμμα, το μόνο περιοδικό για τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά προγράμματα. Ήταν μαυρόασπρο και τυπωμένο σε χαρτί εφημερίδας
(ψυχαγωγικές εκπομπές)
- την Ανθολογία του Σαββάτου, δηλαδή ξένη ταινία ή τηλεταινία που σπάνια βλεπόταν - και καπου στα μισά της ταινίας μας έγραφε "τέλος α' μέρους" για να βάλουν διαφημίσεις και μετά που ξανάρχιζε έγραφε "έναρξη β' μέρους" - και ότι κάποτε οι διαφημίσεις διαρκούσαν μέχρι και 40 λεπτά non-stop, και μέχρι να ξαναρχίσει η ταινία μας έπαιρνε ο ύπνος - την δεκαετία του 80, που κάθε παρασκευή νύχτα βάζαμε τον Bayrak επειδή έδειχνε "καλές" ταινίες στα αγγλικά - που για ψυχαγωγία είχαμε το τηλεπαιγνίδι "Τετράγωνα των αστέρων" με την Μαρία Αλιφέρη - λίγο αργότερα που έκανε και το ΡΙΚ τη δική του "ψυχαγωγική" εκπομπή, το Ευχάριστο Σαββατόβραδο και το παρουσίαζε ο Νεόφυτος Ταλιώτης - που μετά το παρουσίαζε μαζί του η ηθοποιός Έλενα Παπαδοπούλου, αργότερα η Ειρήνη Χαραλαμπίδου και πιό μετά η Άντζη Ρήγα
- την Ειρήνη Χαραλαμπίδου που εμφανιζόνταν αρχικά με τη σχολή χορού Σιακαλλή σε ελληνικούς χορούς στο Σαββατόβραδο (με φόντο την πισίνα της οικίας Παρασκευαϊδη) και σιγά σιγά έγινε η παρουσιάστρια του προγράμματος - την Ειρήνη που νομιζόμενη ότι τελείωσε η εκπομπή είπε στον αέρα τη φράση Καληνύχτα και ...καλά γαμήσια - τη χαρακτηριστική στιγμή που έκανε τες κληρώσεις των λαχείων του Σαββατόβραδου κρατώντας το χειριστήριο με ένα μίλι σύρμα να κρέμμεται, και πατόυσε το μαγικό κουμπάκι και επαναλάμβανε το νούμερο που κερδίζει δύο φορές - ότι κάθε φορά που εμαγγώνναν τα μηχανήματα του ΡΙΚ έβγαινε στην οθόνη το μήνυμα "μας συγχωρείτε" και έπαιζε μουσική για κανένα μισάωρο ώσπου να τα διορθώσουν - κάποτε κατά τις 11.00 το βράδυ της Παρασκευής που το τούρκικο interStar έδειχνε το Yasemin, όπου μια γκόμενα έκανε τάχα γυμναστική τεντόνωντας τες ζάμπες της φορώντας μόνο ένα πολύ προκλητικό μαγιώ... - ότι μετά ανακαλύψαμε και το Show TV που έδειχνε το τηλεπαιχνίδι "Tutti Frutti" με topless παρουσιάστριες και παίκτριες. Φυσικά ήταν ντουμπλαρισμένο στα τουρκικα, αλλά ...so what? Ήταν ότι πιο κοντινό είχαμε σε τσόντα εκείνη την εποχή...
(ενημερωτικές εκπομπές)
- τον Κόσμο της Υπαίθρου και τη φαλάκρα του Ξιναρή
- τα Αθλητικά Χρονικά με την μουστάκα του Δώρου Νικολάου που έδειχνε στιγμιότυπα μόνο από δύο ποδοσφαιρικούς αγώνες και κάποτε δεν κατάφερναν καν να οπτικογραφήσουν τα γκολ...
- τον Ανδρέα Γεωργιάδη, και αργότερα τον νεαρό Αχιλλέα Γεωργιάδη - τον Λάζαρο Παπαδημητρίου να προσπαθεί να μεταδώσει αγώνες μπάσκετ
- τον Ανδρέα Πογιατζή που άρχισε την καριέρα του στο ΡΙΚ δίνοντας προγνωστικά για το ΠΡΟ-ΠΟ
- τις "ζωντανές" μεταδόσεις Μουντιάλ και Euro με σχόλιο από τα studio του ΡΙΚ
- τον Ανδρέα Πογιατζή που βλέποντας τον 4ο διαιτητή να δίνει 1 λεπτό καθυστέρηση στον αγώνα είπε ότι "θα γίνει αλλαγή ο τερματοφύλακας"
- τον Αχιλλέα Γεωργιάδη που ήταν ο μόνος που είδε τον Φρανσουά Μιττεράν στις εξέδρες το Stad de France (αφού ο Μιττεράν είχε πεθάνει...)
- για να δούμε στιγμιότυπα από αγώνες του Αγγλικού πρωταθλήματος έπρεπε να περιμένουμε 5 μέρες (Πέμπτη απόγευμα) για το Big League Soccer! (Sorry για τον αράπη που εμφανίζεται στην αρχή του video... αλλά όσοι θυμούνται το πρόγραμμα θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα αυτό το video!)
- το πρώτο "Από μέρα σε μέρα" με τον Χριστάκη Κατσαμπά
- το "Δεν Ξεχνώ" πριν από το δελτίο ειδήσεων των 6, συνοδευόμενο από φωτογραφίες των κατεχομένων χωριών μας (που σήμερα τα ξεχάσαμε όλα) - το δελτίο ειδήσεων στα τούρκικα με τη Χριστίνα Τσουρούλλη που άρχιζε πάντα με τη φράση "Bu aksamlar. Bira sonra cumhurryet basbakan Kyprianou..." - τα ρεπορτάζ του Δημήτρη Ανδρέου στις ειδήσεις του ΡΙΚ
- τις ασπρόμαυρες ειδήσεις χωρίς tele-prompt με τον Άκη Μελετίου, τον Ανδρέα Κουκκίδη, τη Φρύνη Παπαδοπούλου και την Αλίκη Φεραίου
- τις ειδήσεις των 8.30 που άρχιζαν πάντα με τη φράση "Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κύριος Σπύρος Κυπριανού"
- που εμφανιστηκαν μετά οι νεαροί Γιαννάκης Καρεκλάς και Θέμης Θεμιστοκλέους
- είχαν πάντα μπροστά τους ένα ποτήρι με νερό και όταν έβηχαν πατούσαν έναν κουμπί για να μην ακούγονται
- όποτε είχαμε εκλογές, μαθαίναμε το αποτελέσμα το επόμενο πρωί ...ή ακόμα και μεσημέρι (αφού όλο το βράδυ το ΡΙΚ ήταν κλειστό) από το ραδιόφωνο φυσικά - έπαιζε ο Εθνικός Ύμνος μετά την τελευταία ταινία γύρω στις 10.00
- στη συχνότητα του ΡΙΚ όλη νύχτα μέχρι το επόμενο απόγευμα βλέπαμε μόνο "σιονούι"
-μετά τις ειδήσεις που ανακοίνωναν στα τούρκικα τα προγράμματα που ακολουθούν με μια ανακοίνωση κάπως έτσι: "...yayinimizi geriye kalan programlari..."
- την έναρξη του τηλεοπτικού σταθμού "Ο Λόγος" μια νύχτα του Πάσχα
- τον Ντίνο Οδυσσέως να παρουσιάζει το δελτίο ειδήσεων του Λόγου
- τον Αντώνη Κανάρη του Λόγου που μια μέρα μούντζωσε την κάμερα και μαζί ...όλους τους τηλεθεατές του εκκλησιαστικού καναλιού
Εγκαινιάζουμε σύντομα τη νέα στήλη-ρετρό της Φουκούς με τίτλο "Ληγμένα Μεζεδάκια". Η στήλη είναι θεματική και κάθε φορά θα αναφερόμαστε σε διάφορες αναμνήσεις, ιστορίες, γεγονότα και προσωπικά μας βιώματα που σημάδεψαν την παιδίκή μας ηλικία κυρίως κατά τη δεκαετία του 1980 αλλά και του 1990, τότε που ήταν όλα διαφορετικά και σήμερα τα αναπολούμε με νοσταλγία.
Για να προλάβουμε οποιαδήποτε παρεξήγηση αναφέρουμε ότι τα ¨Ληγμένα Μεζεδάκια" ίσως θυμίσουν το βιβλίο "Αθθυμάστε" (Εκδόσεις Αιγαίον) στον τρόπο παρουσίασης τους, γι'αυτό διευκρινίζουμε ότι εμείς βασιστήκαμε αποκλειστικά σε δικά μας βιώματα.
Η έναρξη του δελτίου ειδήσεων του ΡΙΚ στις 8.30 της δεκαετίας του 80 με την φοβερή μουσική υπόκρουση. Τότε που υπήρχε μόνο ΡΙΚ και το πρόγραμμα άρχιζε στις 5 το απόγευμα και τελείωνε στις 10 το βράδυ. Τότε που ο Καρεκλάς ήταν νέος και παρουσίαζε το δελτίο ειδήσεων, μαζί με τον Άκη Μελετίου (δεξιά) και τον αθλητικογράφο Αχιλλέα Γεωργιάδη (στη μέση). Τότε που έγχρωμη τηλεόραση ήταν πολυτέλεια για τους περισσότερους.
Σύμφωνα με πληροφορίες της Φουκούς που δεν επιδέχονται καμία αμφισβήτηση ο αγώνας Πέγεια - Αέλ (0-1) δεν ήταν καθαρός. Η πληροφορία για σίγουρη νίκη της Αέλ διέρρευσε από την Παρασκευή από άτομα που βρίσκονται μέσα στο χώρο του στοιχήματος, αλλά σκόπιμα δεν τη δημοσιεύσαμε αφού περιμέναμε το αποτέλεσμα του αγώνα για να βεβαιωθούμε. Συν τοις άλλοις, οι ψήστες της Φουκούς βρίσκονταν με άδεια λόγω του τριημέρου .
Ενδεικτικό της φετινής αδυναμίας της Αέλ είναι η ανικανότητα της νικήσει ομάδες πιο αδύνατες από την Πέγεια (π.χ. Άρη, Αλκή, Άχνα, Δόξα, κλπ) στο πρόσφατο παρελθόν. Για το λόγο αυτό η εκτός έδρας νίκη της επί της 4ης στην βαθμολογία Πέγειας, αποτέλεσε μια μικρή έκπληξη (...τουλάχιστον για μερικούς). Δεν είμαστε σε θέση να αποκαλύψουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον τρόπο που "κανονίστηκε" ο αγώνας αλλά σημασία έχει το γεγονός ότι ο αγώνας δεν ήταν καθαρός.
Οι Κυπριακές εταιρείες στοιχημάτων σταμάτησαν να αποδέχονται στοιχήματα για τον αγώνα αυτό από το πρωί του Σαββάτου ενώ το ίδιο έπραξαν και αρκετές διεθνείς εταιρείες στο διαδίκτυο.
Παρόλο που φέτος άλλαξε ο τρόπος διεξαγωγής του Κυπριακού πρωταθλήματος, εάν δεν αλλάξουμε μυαλά και νοοτροπία δεν θα πάμε μπροστά. Φυσικά το ποδόσφαιρο αποτελεί μικρογραφία της καθημερινής ζωής που επικρατεί η ασυδοσία, η ατιμωρησία, η μίζα, οι μυστικές συμφωνίες και τα ανταλλάγματα.
Εδώ, ακόμα και για την θέση του προέδρου της δημοκρατίας και της βουλής παίχτηκαν οργιώδη παρασκήνια με βολέματα και συμφωνίες. Στην μάππα θα κολλούσαμε τώρα;
Μετά από 5 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα ήρθε η παραίτηση του προέδρου Σεραφείμ (κατόπιν λαϊκής …και κομματικής απαίτησης). Πριν λίγες μέρες είχαμε και την παραίτηση του προπονητή Γιώργου Σαββίδη (παρά τα αισιόδοξα μηνύματα που είχε στείλει με την επιστροφή του). Αποτέλεσμα ήταν το ιστορικό σωματείο της Λευκωσίας να μείνει ακέφαλο τόσο σε Διοικητικό, όσο και σε Τεχνικό επίπεδο.
Ήταν τυχαία η παραίτηση Σεραφείμ και Όκουκα λίγο πριν τις προεδρικές εκλογές;
Άραγε γιατί όλες οι προσπάθειες ανασυγκρότησης της Ομόνοιας πέφτουν στο κενό;
Είναι τυχαίο που αποφάσισαν να εκλέξουν το νέο Διοικητικό Συμβούλιο μετά τις προεδρικές εκλογές;
Γιατί ο πράσινος λαός απομακρύνεται από τα γήπεδα;
Τι φταίει για την κατάντια της Ομόνοιας που τα τελευταία χρόνια βουλιάζει όλο και πιο βαθιά στα σκατά;
Όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να το διαψεύσουν, η κομματική εμπλοκή στα διοικητικά της Ομόνοιας είναι ο κυριότερος λόγος που η ομάδα δεν πάει μπροστά. Σήμερα που οι περισσότερες Κυπριακές ομάδες (ή τουλάχιστον αυτές που ονομάζουμε «μεγάλες») λειτουργούν σε επαγγελματική βάση σαν εταιρείες, δεν μπορεί η Ομόνοια να βασίζεται στις αποφάσεις της κεντρικής επιτροπής του κόμματος (ή άλλων παραρτημάτων του).
Επίσης είναι παράδοξο η Ομόνοια που εκπροσωπεί το 40-45% των Κύπριων φιλάθλων να μην μπορεί να έχει το δικό της ιδιόκτητο γήπεδο ή έστω ένα αξιοπρεπές οίκημα αφού το υφιστάμενο περισσότερο μοιάζει με καφενείο παρά με ποδοσφαιρικό σωματείο του εκτοπίσματος της Ομόνοιας. Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι το εκάστοτε Δ.Σ. της Ομόνοιας δεν έχει όραμα και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό αφού επικεντρώνεται μόνο στο άμεσο αγωνιστικό μέρος και αυτό χωρίς ιδιαίτερες επιτυχίες.
Ενόψει της εκλογικής συνέλευσης, οι οπαδοί της Ομόνοιας στον τελευταίο αγώνα της ομάδας τους προσπάθησαν να στείλουν τα δικά τους μηνύματα προς τους διοικούντες του σωματείου. Κάποια από τα πανώ που αναρτήθηκαν στην πράσινη κερκίδα ήταν και τα ακόλουθα:
Ο κόσμος ζητά ανανέωση με νέα άτομα, νέα μυαλά, νέα νοοτροπία. Η ανακύκλωση των ιδίων ατόμων (π.χ. Λώρης, Φάντης, Καϊάφας, Ιακωβίδης, Νικ και σία), που αναμασούν συνεχώς τις ίδιες υποσχέσεις (π.χ. ενίσχυση της ομάδας, ανέγερση γηπέδου, μεταγραφές "μπαμ", πρωταθλήματα, ευρωπαϊκή πορεία κλπ) έχει κουράσει τους οπαδούς που για χρόνια περιμένουν να δουν χαΐρι. Η ομάδα του τριφυλλιού χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε μια ριζική αλλαγή. Άραγε έφτασε ο καιρός η κλίκκα των αριστερών γιατρών να αφήσει τη θέση της στους επιχειρηματίες και στους τεχνοκράτες; Το μόνο ευχάριστο για τους "κινέζους" είναι ότι μετά την παραίτηση του Σεραφείμ, ο Άγις Ιακωβίδης ανακοίνωσε ότι και αυτός σκοπεύει να αποχωρήσει από τα διοικητικά της Ομόνοιας, ενώ ακούγεται ότι θα ακολουθήσουν κιάλλοι. Πιθανολογείται ότι στις εκλογές θα "κατεβούν" με διαφορετικούς συνδυασμούς οι Νικ Νικολάου και Τζιοβάννης.
Στις 26 Μαρτίου θα δούμε εάν τελικά θα "πιάσει" τόπο η γνώμη του λαού ή η απόφαση του κόμματος…
Η άνετη νίκη του Μπάρακ Ομπάμα, αυτήν τη φορά στο Γουαϊόμινγκ, ήρθε να διαβεβαιώσει ότι ο αγώνας για το χρίσμα του υποψηφιου προέδρου στο Δημοκρατικό Κόμμα θα είναι ακόμα πιο σκληρός.
Ο γερουσιαστής του Ιλινόι συγκέντρωσε ποσοστό 61% έναντι 38% της αντιπάλου του και μετρά πλέον 1.578 εκλέκτορες έναντι 1.468 της πρώην πρώτης κυρίας των ΗΠΑ. Και ενώ οι δύο εσωκομματικοί αντίπαλοι έχουν ήδη στρέψει την προσοχή τους στις δύο επόμενες αναμετρήσεις, φαίνεται ότι ο Αφρο-Αμερικανός είναι "από πάνω"...
Δημοσιεύουμε τα τελικά αποτελέσματα του προηγούμενου poll της Φουκούς.
Στην ερώτηση "Ποιόν προτιμάτε για Πρόεδρο της Βουλής;", πρώτος κατετάγη ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού με ποσοστό 31% και δεύτερος ο βουλευτής και πρόεδρος του ΔΗΚΟ Μάριος Κάρογιαν με 26%
Αναλυτικά τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:
Α. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ 31%
Μ. ΚΑΡΟΓΙΑΝ 26%
Ν. ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ 15%
Μ. ΣΙΖΟΠΟΥΛΟΣ 14%
Γ. ΟΜΗΡΟΥ 11%
Ν. ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ 3%
Σημειώνουμε ότι ο Μάριος Κάρογιαν εξελέγη πριν από λίγο Πρόεδρος της Βουλής αφού την υποψηφιότητα του υπερψήφισαν όλοι βουλευτές, εκτός από τους βουλευτές του ΔΗΣΥ που τήρησαν αποχή.
- Η πρώτη αριστερή κυβέρνηση της Κύπρου πήρε σάρκα και οστά - Ο Χριστόφιας είναι και επίσημα Πρόεδρος - Ο Τάσσος επέστρεψε στη Στράκκα - Ο Γιαννάκης επέστρεψε στις Βρυξέλλες - Ο Ττίμης Ευθυμίου θέλει να επιστρέψει στο ΔΗΣΥ - Ο Προδρόμου θέλει να επανενταχθεί στο ΔΗΣΥ - Ο Χρίστος Κληρίδης επιθυμεί να εγγραφεί στο ΔΗΣΥ - Ο Θεμιστοκλέους προσπαθεί να ενταχθεί στο ΔΗΣΥ - Ποιός θα είναι ο επόμενος; Ο Λιλλήκας; - Ο νέος πρόεδρος ήδη βρίσκεται για επίσκεψη στην Αθήνα - Μέχρι να βγάλουμε πρόεδρο της Βουλής, προεδρεύει η Ακκελίδου (press F1 for Help) - Μην την αφήσετε να "συγυρίσει" το Προεδρικό - Αλλιώς θα γυρεύουμε τα πρακτικά του Υπουργικού στον Κοτσιάτη - Αυτή την φορά δεν θα φταίει ο γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου, Ανδρέας Μολέσκης (έτσι κύριε αρχισυντάκτη του Πολίτη ?) - Μάλλον θα τα καταφέρει τελικα ο Καρογιάν να γίνει πρόεδρος της Βουλής - Όσο για πρόεδρος του ΔΗΚΟ ...ακόμα παίζεται αν τα κατάφερε - Φαίνεται ότι άλλοι έχουν το πάνω χέρι τελικά στο ΔΗΚΟ - Μετά τον Τάσσο το χάος? - Έτσι όπως έμπλεξαν ας τα ξεμπλέξουν... - Το πολιτικό σκηνικό θυμίζει την τραγωδία της Κύπρου σε μικρογραφία - Ο Χριστόφιας τώρα έγινε "έποικος" στο Προεδρικό - Ο Τάσσος έγινε εκπτοπισθείς - Ο Κασουλίδης πρόσφυγας - Ο Κάρογιαν εγκλωβισμένος (εντός του ΔΗΚΟ) - Ο Ματσάκης άστεγος - Ο Λιλλήκας αγνοούμενος - Ο Ττόμης το βκιολίν του - Τελικά όποιον υποστήριζε ο Αρχιεπίσκοπος έχανε - Με το 5% που πήρε στις εκλογές είναι φυσικό να μην έχει έρεισμα στον λαό - Ο Κασουλίδης ήθελε να κάνει την Κύπρο Ευρωπαϊκή - Ο Χριστόφιας θέλει να κάνει την Κύπρο Κούβα - Ο Υπουργός Οικονομικών θέλει να κάνει την Κύπρο Σιγκαπούρη - Ούτε για Ουγκάντα δεν μας βλέπω - Έκανε και ο Χριστόφιας την "υπέρβαση" του (imish) - Κατέθεσε στεφάνι στον τάφο του Γρηγόρη - Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι έβκαλε σπυρούθκια το ζινήσιην του όση ώρα βρισκόταν εκεί - Το ΑΚΕΛ εξακολουθεί να μην αναγνωρίζει τον αγώνα της ΕΟΚΑ ? - Την 1η Απριλίου ο Χριστόφιας θα καταθέσει και στεφάνι στον τάφο του Γρίβα; - Νέες φάτσες στο Υπουργικό - Κάποιοι είναι γνωστοί: π.χ. Συλικιώτης, Μάρκος, Πατσαλίδης... - Κάποιοι είναι λιγότερο γνωστοί: π.χ. Νικολαΐδης, Πολυνείκης, Δημητρίου... - Σημασία έχει το έργο και όχι το όνομα, γι'αυτό θα περιμένουμε - Ένας gay φεύγει, άλλος gay έρχεται - Υπουργός Εργασίας η Σωτηρούλλα της ΠΕΟ - Παιδί του λαού η υπουργίνα (Σιγά μην έβαζε τεχνοκράτη...) - Ο Υπουργός Εμπορίου έχει το ίδιο όνομα με τον Ρέμο: Αντώνης Πασχαλίδης - Ο εκ Πάφου Υπουργός Γεωργίας, Μιχάλης Πολυνείκης είναι ιατρός, ξενοδόχος (Aloe), ιδιοκτήτης μεγάλης ακίνητης περιουσίας και σοσιαλιστής - Τι κοινό έχουν οι υπουργοί Πασχαλίδης και Χρυστοστομίδης με τον Λιλλήκα; - Κάθε φορά που βρέχει αλλάζουν όλοι κόμμα - Δηλαδή 2-3 φορές το χρόνο - Για ακόμα μια φορά ο Ιακώβου συμμετέχει στην κυβέρνηση - Έχει τίποτε μετοχές του Προεδρικού; - Τουλάχιστον αυτή τη φορά δεν είναι Υπουργός - Ο Χριστόφιας άκουσε το αίτημα μας - Ο Σοφοκλής Σοφοκλέους πάει έσσω του, παρά τα προγνωστικά των ΜΜΕ! (Oh Yes!!!) - Νέος πρόεδρος και στη Ρωσία - Δημήτρης και αυτός (ή μάλλον Дмитрий) - Τον Дмитрий τον ελέγχει ο Πούτιν - Τον Δημήτρη ποίος θα τον ελέγχει; - Ελπίζω κανένας... - Στην Ελλάδα ακούστηκε ότι το κράτος θα ελέγχει τα blogs - Συνήθως ότι μαλακία κάνει η Ελλάδα την αντιγράφουμε με λίγη καθυστέρηση - Ελπίζω να μην αρχίσει και η βουλή να ασχολείται για τα blogs - Κάτσε τωρά να εξηγήσεις του Κουλία, της Ακκελίδου και του Πουργουρίδη τι είναι blog! - Καλή Άνοιξη.....και καλά Καρναβάλια - Εσείς τι θα "ντυθείτε" ? - Οι πολιτικοί πάντως είναι μόνιμα μασκαρεμένοι
Με αφορμή ένα άρθρο της Έλενας Ακρίτα στην εφημερίδα "Τα ΝΕΑ" που διάβασα σε σημερινό post του cncminustv (και του eimai-blogger.blogspot.com), άρχισα να γράφω ένα σχόλιο το οποίο τελικά μου βγήκε υπερβολικά μεγάλο... Τελικά αποφάσισα να το αναπτύξω και το δημοσιεύω σαν post στη Φουκού:
Οι bloggers είναι "δημοσιογράφοι" που "δουλεύουν" δωρεάν. Γράφουν για αυτά που ζουν καθημερινά χωρίς να είναι απαραιτήτως οι καλύτεροι στην ορθογραφία ή στη σύνταξη κειμένων. Το πιο πιθανό είναι να μην τους προσλάμβανε καμιά εφημερίδα και κανένα κανάλι επειδή δεν έχουν αυτά που σήμερα θεωρούνται "δημοσιογραφικά προσόντα". Οι bloggers έχουν όμως άποψη, έχουν αισθήματα, έχουν φαντασία, έχουν χιούμορ, έχουν κρίση.
Το μόνο που δεν έχουν είναι το ψώνιο να γίνουν γνωστοί και διάσημοι (ή να γίνουν πρώτη μούρη στο καβούρι όπως άστοχα είπε η Έλενα Ακρίτα), γι'αυτό και οι περισσότεροι παραμένουν ανώνυμοι. Ίσως για άτομα όπως η κα. Ακρίτα, οι bloggers "έγιναν ξαφνικά γνωστοί" επειδή η ίδια τώρα τους ανακάλυψε. Η ουσία όμως, κα. Ακρίτα, είναι ότι οι bloggers είναιήδη γνωστοί. Είναι γνωστοί σε αυτούς τους 10, 20, ή 100 άνθρωπους που κάπου - κάπου επισκέπτονται τα blog τους και διαβάζουν αυτά που έχουν να πουν (έστω και αν δεν αφήνουν ούτε ένα σχόλιο στις αναρτήσεις που διαβάζουν).
Η ανωνυμία/ψευδωνυμία είναι το πλεονέκτημα που τους "λύνει τα χέρια" έτσι ώστε να μπορέσουν να εκφράσουν ελεύθερα αυτά που απαγορεύει στους επώνυμους δημοσιογράφους (δηλαδή εσάς, κυρία Ακρίτα) η "γραμμή" που ορίζει η κάθε εφημερίδα / ραδιοσταθμός / κανάλι / περιοδικό / φυλλάδα ή οτιδήποτε εμπίπτει στο γενικότερο όρο "ΜΜΕ".
Σίγουρα υπάρχουν και blogs τα οποία διαχειρίζονται άτομα με απωθημένα, που μέσα από το ίντερνετ βρήκαν το ελεύθερο βήμα για να βρίσουν και να λασπολογήσουν. Αυτού του είδους τα ιστολόγια όμως δεν έχουν κάτι να πουν διαχρονικά, γι'αυτό και είναι καταδικασμένα να χαθούν στις αχανείς διευθύνσεις του κυβερνοχώρου, μόλις ολοκλρωθεί ο λόγος ύπαρξης τους.
Όλη αυτή η φημολογία περί ελέγχου των blogs άρχισε με το Press-Gr, ένα blog που τόλμησε να γίνει το βήμα των ανωνύμων. Το έγκλημα του Press-Gr ήταν ότι επέτρεψε σε ανώνυμους επισκέπτες να καταγγείλουν άτομα και καταστάσεις που ενισχύουν τη διαφθορά. Τελικά φαίνεται ότι κάποιοι διεθφαρμένοι θα βγουν και πάλι νικητές (όπως συμβαίνει συνήθως στην ωμή πραγματικότητα). Αν η φίμωση της αλήθειας και η νόμιμη επικράτηση της διαφθοράς είναι η λύση, τότε Ζήτω που καήκαμε.
Εμείς ενώνουμε τη "φωνή" μας με τις φωνές των Ελλήνων bloggers, και δηλώνουμε τη διαφωνία μας για το σχέδιο φίμωσης των Blogs. Θυμίζουμε κάτι που είχε γράψει η Αμαλία Καλιβυνού στην τελευταία της ανάρτηση τον Μάϊο του 2007:
"...Μαγικό ραβδάκι δεν υπάρχει, δυστυχώς. Ήθελα να δείξω μόνο κάποιους τρόπους άμυνας, κι ένας από αυτούς είναι η δημοσίευση του τι γίνεται..."
Η Αμαλία Καλυβινού ήταν ίσως η πρώτη ελληνίδα blogger που τόλμησε να δημοσιοποιήσει μέσα από το blog της τους άνισους αγώνες που έδωσε με το διεφθαρμένο κατεστημένο στην προσπάθεια της να νικήσει τον καρκίνο. Η Αμαλία έφυγε πριν από μερικούς μήνες. Το fakellaki.blogspot.com όμως υπάρχει ακόμα για να μας θυμίζει τη δύναμη που μπορεί να αντλήσει ένας άνθρωπος απο κάτι "blogs που τα περνάς στο ντούκου", κυρία Ακρίτα.
Πάντα ήμουν υπέρ της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωζώνη και εξακολουθώ να υποστηρίζω αυτή τη θέση. Απλά παραθέτω κάποιες παρατηρήσεις/σκέψεις που έκανα με την hands-on εμπειρία μου στους πρώτους 2 μήνες επίσημης κυκλοφορίας του ευρώ στην Κύπρο.
Παρατήρηση 1:
Γιατί οι περισσότερες ΑΤΜ δίνουν μόνο χαρτονομίσματα των €10? Είναι σπαστικό. Είναι σχεδον σαν να σου δίνουν μόνο πεντόλιρα (5.85 Λ.Κ.).
Π.χ. αν χρειαστείς ποσό €170 (περίπου 100 Λ.Κ.) σε μετρητά, θα κουβαλάς μαζί σου 17 χαρτονομίσματα (αντί 5 - 10 που θα σου έδινε σε λίρες). Από τη μια είναι καλό, επειδή νομίζεις ότι κρατάς πολλά και μπορείς να το παίζεις Ωνάσης... αλλά μετά καταλαβαίνεις ότι δεν διαρκούν τόσο πολύ.
(Κάποιες ΑΤΜ δίνουν και χαρτονομίσματα των €20, αλλά όχι όλες. Μου έτυχε 2-3 φορές).
Παρατήρηση 2:
Όταν πήγαινα σε ΑΤΜ παλιά να πάρω λίρες η ΑΤΜ έδινε τις ακόλουθες επίλογές: £10, £20, £40, £60, £80, £100, Άλλο Ποσό. Τώρα που το νόμισμα είναι το ευρώ οι επιλογές παρέμειναν οι ίδιες: €10, €20, €40, €60, €80, €100, Άλλο Ποσό. Γιάτι;
Παρατήρηση 3:
Με τις λίρες Κύπρου το μικρότερο κέρμα είχε αξία £0.01 και το μεγαλύτερο £0.50. Τώρα με το ευρώ το μικρότερο έχει αξία €0.01 (£0.005852), και το μεγαλύτερο €2 (£1.17). Αυτός είναι και ο λόγος που γεμίζουν οι τζέπες μας ψιλά και τα πορτοφόλια μας βαρούν μισή οκκά και κουδουνίζουμε σε κάθε μας βήμα όπως τες τσούρες που παν να βοσκήσουν.
Παρατήρηση 4:
Όταν είχαμε τες λίρες, σπάνια μου έδιναν ρέστα νομίσματα των 1 ή 2 σεντ. Ο λόγος φυσικά ήταν η σταδιακή στρογγυλοποίηση των τιμών στο πλησιέστετο "σελίνι" (£0.05) που είχε δημιουργηθεί με τα χρόνια.
Τώρα με τα ευρώ γεμίσαμε με νομίσματα των 1, 2 και 5 cent. Από τη μια είναι ενθαρρυντικό και είναι μια ένδειξη ότι κάποιοι τηρούν τη σωστή μετατροπή των τιμών από λίρες σε ευρώ, από την άλλη είναι δύσκολο να τα ξεφορτωθείς αφού δεν μπορείς να πληρώσεις τίποτε με τα μπρούντζινα κέρματα του ευρώ. Στο τέλος αναγαζόμαστε να τα φυλάμε σε κουμπαράδες και κουππούθκια μέχρι να πολλύνουν για να πάμε στην τράπεζα να τα αλλάξουμε...
Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθoύμε με ανησυχία τη διαρροή στον Τύπο, με αφορμή τη γνωστή υπόθεση του blog press-gr, σχεδίων της κυβέρνησης για τη νομοθετική ρύθμιση της έκφρασης στο διαδίκτυο. Οι προθέσεις αυτές, αν ισχύουν με τον τρόπο που δημοσιοποιήθηκαν (συμπυκνώνονται σε έναν πρωτόγνωρο για τα διεθνή δεδομένα περιορισμό τής ανώνυμης/ψευδώνυμης έκφρασης μέσω ιστολογίων), πλήττουν θεμελιακά δικαιώματα κάθε πολίτη, δυνητικού χρήστη του διαδικτύου, παγιωμένα στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, αναγνωρισμένα από το Σύνταγμα της Ελλάδας αλλά και από το διεθνές δίκαιο.
Οι διαρροές αυτές δεν έχουν μέχρι στιγμής επισήμως επιβαιωθεί, πλην όμως η μη κατηγορηματική διάψευσή τους από την Κυβέρνηση δεν επιτρέπει εφησυχασμό. Ως Έλληνες πολίτες και bloggers, με διαρκή αγωνία για την ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου, στον τόπο μας αλλά και σε όλον τον κόσμο, δηλώνουμε ότι δεν θα ανεχθούμε κανενός είδους ρύθμιση που θα φέρει την Ελλάδα κοντά σε διεθνώς δακτυλοδεικτούμενα μελανά παραδείγματα χωρών που καταπατούν τα ψηφιακά δικαιώματα των πολιτών τους, όπως η Κίνα, η Βιρμανία και η Αίγυπτος.
Εξάλλου, υπενθυμίζουμε, εξακολουθεί να εκκρεμεί δικαστικά η υπόθεση blogme.gr, η οποία, ως απόπειρα ποινικοποίησης του απλού υπερ-συνδέσμου (link), μας εκθέτει στην παγκόσμια διαδικτυακή κοινότητα.Διανύοντας μια εποχή κατά την οποία η ιδιωτικότητα συρρικνώνεται διαρκώς και τα κάθε λογής απόρρητα υποχωρούν σε βάρος των πολιτών, χάριν κρατικών και όχι μόνο σκοπιμοτήτων, και κατά την οποία το άτομο, ως μονάδα, συνθλίβεται από οικονομικά και επικοινωνιακά μεγαθήρια, διατηρούμε την πεποίθηση ότι η διαδικτυακή ανωνυμία ή ψευδωνυμία είναι στοιχειωδώς απαραίτητη εγγύηση για την εξασφάλιση τής ελεύθερης ατομικής έκφρασης, της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και του υγιούς δημόσιου διαλόγου.
Το ισχύον νομικό πλαίσιο επιτρέπει, υπό δικαστικές εγγυήσεις, την ταυτοποίηση ψευδώνυμων ή ανώνυμων χρηστών του διαδικτύου στις περιπτώσεις που τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα στην ελεύθερη έκφραση και στην ιδιωτικότητα, σταθμιζόμενα με την ανάγκη προστασίας άλλων σοβαρών έννομων αγαθών, κρίνεται ότι πρέπει να υποχωρήσουν. Το καθεστώς αυτό, σε συνδυασμό με την αυτορρύθμιση των ψηφιακών κοινοτήτων, θεωρούμε ότι είναι επαρκές για την προστασία από έκνομες αντικοινωνικές συμπεριφορές που εκδηλώνονται μέσω του διαδικτύου.Επισημαίνουμε ότι η νομοθέτηση εν θερμώ και καθ’ υπερβολή εκθέτει τη νομοθετική διαδικασία για έλλειψη νηφαλιότητας, απροσωποληψίας και ρυθμιστικής συνοχής.
Υπενθυμίζουμε ότι η κοινωνία των blogs δεν συνιστά κλειστή κάστα για λίγους, με συγκεκριμένα συμφέροντα, αλλά αποτελεί καθρέφτη όλης της κοινωνίας, ανοιχτό πεδίο έκφρασης για οποιονδήποτε πολίτη. Συνεπώς, καλούμε την κυβέρνηση να δηλώσει σαφώς τις προθέσεις της και να διαψεύσει απερίφραστα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες σχετικά με πρόσθετη νομοθετική ρύθμιση της ελεύθερης έκφρασης στο διαδίκτυο. Καλούμε το σύνολο των πολιτικών και κοινωνικών φορέων να λάβουν θέση απέναντι στα σχέδια αυτά και να διατρανώσουν την αντίθεσή τους προς οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία στο μέλλον η οποία θα έχει παρόμοια παράλογα χαρακτηριστικά.Επιφυλασσόμαστε για στενή παρακολούθηση του ζητήματος και για ανάπτυξη κάθε μορφής οργανωμένης δράσης (επικοινωνιακής, νομικής, θεσμικής).
Καλούμε όσους bloggers στηρίζουν το κείμενο αυτό να το αναρτήσουν στα ιστολόγιά τους. Περισσότερες πληροφορίες: Για την ομάδα freebloggers: Ζαφείρης Καραμπάσης (chocolatehorizon at yahoo.gr), Θωμάς Τζήρος (tom.tziros at gmail.com). Για την πρωτοβουλία digitalrights.gr: Αστέρης Μασούρας (asterios at gmail.com).
Το digitalrights.gr αποτελεί κόμβο πληροφόρησης για τα δικαιώματα του πολίτη στον ψηφιακό κόσμο. Μεταξύ άλλων, τα αντικείμενα δράσης περιλαμβάνουν ιδιωτικό απόρρητο (privacy), ανοικτά πρότυπα (open standards), πατέντες λογισμικού, πνευματικά δικαιώματα ψηφιακού περιεχομένου, και ελεύθερο λογισμικό.
Στην Ελλάδα η νέα νομοθεσία που προωθείται, διορίζει το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ) ώς αρμόδια αρχή ελέγχου των ιστολογίων. Ελπίζουμε ότι οι φίλοι της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου που επισκέπτονται τακτικά τη Φουκού, δεν έρχονται με σκοπό να μας φιμώσουν!
- Τον Ολυμπιακό Λευκωσίας στο παλιό ΓΣΠ που είχε οπαδούς και φώναζαν ρυθμικά Ο-ΛΥ-ΜΠΙ-ΑΚΟΣ
- τη διαφήμιση του "La vache qui rit"! Δυστυχώς την βρήκαμε μόνο στα τούρκικα... Πάντως η μελωδία και το video στα ελληνικά ήταν ακριβώς τα ίδια, ενώ ο στίχος πήγαινε κάπως έτσι: "La vache qui rit, La vache qui rit, Μάλακο σαν βούτηρο, La vache qui rit, Τυρί της αγελάδας που γελά χα χα χα! Μάλακο σαν βούτηρο, La vache qui rit"
